kuzey kalesi

• içinden at arabası çıkmıştı nasıl sevinmiştik. süperdir o at arabası, içine bayaa adam sığar,erzak sığar... tentenesi vardır böyle kışın uzak mesafelere gidilir onunla. önde de atlar vardı 2 tane.
• hep sahip olmak istedigim ama olamadigim sahane oyuncak. bende 5-6 at vardi, iki de top. bu kuzey kalesinde ise en az 20 at, 10 top olurdu. ilk gordugumde aklim dimagim almadiydi.
• bu meret için 3 gün non-stop ağladığımı bilirim, hatta rüyamda oynardım, önce alınmadı diye ağladım, sonra çok ağladım diye alınmadı..şimdi kuzey kalem olsa oynamazsam top oluym, öle bi hicrandır bu…
• ilk gördüğümde, bulunduğu kırtasiyenin camına yapıştım, ne menem bişey olduğunu anlayamamıştım bile. sihirliydi, resmen etrafından ışıklar saçıyordu. evde yaklaşık 20-30 kutu mini mekanik olmasına rağmen, kuzey kalesi bambaşkaydı. sihirli bir çekiciliği vardı. o güne göre çok pahalı olduğu için, tüm çabalarıma rağmen aldıramamıştım. bu olay bana o kadar koymuştu ki, aynı deneyimi yaşayan en yakın arkadaşlarımdan biriyle ne zaman çilingir sofrasına otursak, klasik hatun veya yaşam zorluklarıyla başlayan geyik muhabbeti, gecenin sonunda mutlaka sarhoş kafayla kuzey kalesi'ne gelir. 26 yaşında iki yetişkin, yıllar sonra kuzey kalesi'nin masum ruhlarına verdiği travmayla ağlamaklı olurlar işte.
• adını duyduğumda hayal meyal vitrinlerde gördüğümü hatırladığım, mini mekanik hastası olarak legonun ortaçağ kalesinden sonra içimde en fazla ukte olmuş oyuncak...
  bir de dev bir gölgeler şatosu vardı bir yerlerde...
• aah ah mazi kalbimde bir yaradır şarkısını söyleten süper mini mekanik seti. ebeveynlerim ikame etsin diye uzay gemili seti almıştı da o salak gemiyi üç günde kırıp atmıştım. düşündükçe aklıma geliyor, içim sızlıyor; bir keresinde de işgüzar akrabalardan birisi bayram temizliği vesilesiyle adamlarımın tabancalarını ve fularlarını bozuk oyuncak parçaları sanarak çöpe atmıştı, bu hadiseyi kendisine bayram ziyaretinde hatırlatmakta sonsuz fayda var.
  
  (bkz: küçüklüğünde kuzey kalesi olmayanlar derneği)
• çocukluğum da çok hasta olduğum bir gün, canım babamın bana en güzel hediyelerinden biri olan kale. hala sakladığım ama parcalarını kaybetmenin çok kolay olduğu çok sevilesi oyuncak.
• yıllar önce bu ürünü satan kırtasiyeyi kardeşimle birlikte bir nevi tapınağa çevirmemize neden olan, sırf vitrinde onu görmek için o kırtasiyenin önünden geçtiğimiz her seferinde onun güzelliğinin büyüsü ve sahip olamayacağımız gerçeği ile hayatın hem acı hem de tatlı taraflarını öğreten oyuncaktan öte bir şeydi.
  şimdi bile sozlukte görünce acayip duygulandım.
  (bkz: buyuksun sozluk)
• lego askerlerinin her defasında ele geçirdiği kale. komutanın karargahı en savunmasız yeriydi, zira gözetleme kulesi kalenin ön tarafına bakıyordu. ya da ben çocukken öyle oluyordu, şimdi nasıldır bilemem.
  
  (bkz: internet nesli) (bkz: counter strike nesli) (bkz: playstation nesli) (bkz: daha gider bu)
• kuzey kalesi esasen çocuklara oynayacakları basit materyali sağlar. kuzey kalesi oynamanın en önemli kısmını oluşturan, olayların ne yönde gelişeceğini belirleyen senaryodur.
  
  kızılderili ve kovboy mefhumları zamanın tek televizyon kanalı trt 1 tarafından yayınlanan western filmlerine dayanan genç dimağ, elbette oyunun senaryosunu iyi kovboylarla kötü kızılderililerin savaşları üzerine kuracaktır. bir, iki derken duyarlı oyun bozan anne gelip bacak kadar çocuklara kızılderililerin gerçek hikayesini anlatırsa, o nostaljik kuzey kalesi imgesi de bir anda alt üst olur. bir süre iyi kızılderililerin kovboyları yenip onları hapse attığı, ondan sonra barış içinde tarım ve hayvancılık yaparak yaşamlarını sürdürdükleri bambaşka bir kuzey kalesi oyunu oynayan çocuklar, kısa bir süre sonra bundan sıkılacak, altı yaşında sömürgecilik tarihi öğrenmeye başladıklarıyla kalacaklardır. tövbe estağfurullah...