laleli'den dünyaya giden tramvay

• laleli’den dünyaya giden bir tramvaydayız!
  
  işte yenişiiri özetleyen bir mısra. bu artık klasik şiirin yolculuğuna benzemiyor. klasik şiir, azgın bir davetle nerdeyse toprağın sonuna gider. orhan veli akımında ise insan laleli’den çıkar bir yolculuğa ve tramvaya atlar; ama mutlaka sirkeci’ye gider. yeni gerçekçi akımda ise (çünkü bence yeni akım bir çeşit neo-realist akımdır) laleli’den çıkar yolculuğa tramvayla ama dünyaya gider. ben’in en küçük davranışı bile büyük bir haber gibidir. yaşama vardır ve önemlidir, ama bir haber olarak. neyin haberi? bunu şair de bilmez. orhan veli akı-mı günlük çırpınışların şiiri idi, bu ise yaşamayı, gerçek yaşamayı cevheri ile görmeye, yoklamaya çalışıyor... sezai karakoç
• ikinci yeninin sloganı. sezai karakoç içinde kendisinin de bulunduğu bu hareketi " laleli'den dünyaya giden bir tramvaydayız" şeklinde özetler.
• üvercinka'dan da geçen bu tramvay göğe bakma durağı'nda son bulur.
• bir ucu bağcılar, diğer ucu eminönü'dür. sikeyim öyle tramvayı çok affedersiniz.
• (bkz: beyazıt'tan sirkeci'ye aylak aylak yürümek)
• beyazıt'a ulaşınca aşağı yukarı şöyle görünür.
  görsel
• şiirin ilk iki dizesindeki "boynu uzun kadın" imajı cemal süreya'nın en sevdiği ressamlardan biri olan amedeo modigliani'nin çizdiği kadın resimlerine bir hatırlatmadır.
• birden nasıl oluyor, sen yüreğime elliyorsun.
  birden nasıl oluyor sen yüreğime eller ellemez sevismek bir kere daha yururluge giriyor.
  
  yüreğe elleme nedir abi nasil bir ince zeka olayı cumledir. sebastian bende istiyorum bundan, zekadan degil sebastian ihtiyacim olandan.
• yüreklerin ortasına kadar elmalar yendikten sonra mühteşem yoksa turist kalabalığı.