• 1955 yapımı, cesare pavese'nin tra donne sole (bkz: yalnız kadınlar arasında) adlı romanından uyarlanmış bir michelangelo antonioni filmi. klasik antonioni duyarlılığı yine sarıyor insanı, kadınlar hakkında bu kadar çok şey anlatabilmek için kadın olmak gerekmiyormuş. belki.
  • izlediğim en hoş istasyon sahnelerinden birisiyle nihayetlenen michelangelo antonioni’nin ilk dönem çalışmalarından olan filmdir.
  • cesare pavese’nin tra donne sola kitabından esinlenilmiş film demek daha doğru olur. zira kitapta fazla önemi olmayan karakterler filmde ön plana çıkarılmış dahası kitabın ana düşüncesi yok edilmiş.

    melankolik ve bohem havalar içeren “hoş” bir film olsa da kitabı okuyanlar için film kuşkusuz biraz anlamsız kalacaktır.

    --- spoiler ---

    zira filmde saplantılı aşkı için intihar eden bir rosetta ve insanlara işkence etmekten sapıkça zevk alan bir momina gördüm ben. kitapta bu iki karakter de daha derin anlamlar taşıyordu.

    torino’nun bozulmamış taş sokaklarında dolaşmak şahane olsa da, ve italyan kadınlarının inanılmaz estetik güzelliği bizi büyülese de senaryo olması gereken ağırlıktan yoksun.
    --- spoiler ---

    pavese’nin intiharından sadece 5 yıl sonra, onun strega ödülü kazanmış, en sevilen kitaplarından birini(belki de en sevileni) uyarlamaya çalışmak her halükarda tehlikeli bir iştir zaten.
hesabın var mı? giriş yap