• (bkz: name of the father)
    (bkz: jacques lacan)
  • (fr.) baba adi.
  • (bkz: babanın adı)
  • psikanalizde çocuğun simgesel düzene dahil olmasının oedipus kompleksiyle gerçekleştiği düşünülmektedir. freud’un ortaya koymuş olduğu bu iddia lacan tarafından ise yeniden yorumlanmaktadır. lacan’a göre bu geçiş ‘babanın-adı’ ifadesiyle tanımlanmaktadır. burada freud’dan farklı olarak lacan geçişin babanın biyolojik varlığından ziyade babanın simgesel alandaki varlığıyla gerçekleştiğini ifade etmektedir. simgesel alan böylelikle çocuk için ‘babanın-adı’ ile başlamaktadır . ‘babanın-adı’ simgesel alanda kendi bulmaktadır, bu geçiş babanın doğrudan imgesi ya da gerçeği ile bağlantılı değildir. ‘babanın-adı’ dilsel-kültürel yapı içinde çocuğun dışsal bir otoriteyle ilk karşılaşma anını temsil ettiği için önem arz etmektedir. babanın emir ve yasakları, dilsel-kültürel yapının, yani simgesel düzenin itaati emreden temel ‘yasa’sının kurucu etmenleridir. ‘babanın-adı’ bu düzlemdeki her otoriter yapının ilk çıkış noktası olma hüviyetini taşımaktadır. özne ‘babanın-adı’ ile simgesel düzen ile ilişki kurmayı öğrenir. tahakküm ve otorite bundan sonra adı devlet, toplum ya da kilise ne olursa olsun tekrarlanacak ve her alanda öznenin karşısına çıkacaktır . ancak bu simgesel düzen içinde kurulan söylemlerin ‘ben’i otomatlaştırdığı anlamına gelmemektedir. bu parçalanma süreci, özneye yapısal olarak içkin olarak kabul edilmektedir. nitekim parçalanma imgesel evreni (‘ideal ben’i) tamamı ile yok etmeyi ifade etmemektedir
hesabın var mı? giriş yap