leyla ile mecnun

• bir anda bitirilmesini esefle kinadigim, kahkaka atarken bazi konusmalari kacirdigim, iki dakika sonra hickiriklara boguldugum, devaminin çekilmesini cok istedigim dizi.
  
  tanimi da yaptiktan sonra esas konuya geceyim. gecenlerde bir arkadasimla bulusmak icin hazirlandim. özendim, guzel guzel giyinip ciktim evden. kendimi iyi hissediyorum, ruh halim cok tatli. neyse arkadasimla buluştuk. dialog basladi: (a arkadaş, b ben)
  
  a: şeye cok benzemissin ya. hani leyla ile mecnun var ya oradaki kiza.
  b: ya gercekten mi? hangi kiza? mecnun'unkine mi hangisine?
  a: yok yok erdal bakkalin baldizina, hani şu zombi olan.
  b: ...
• leyla öldükten sonra artık bir anlam ifade etmeyen dizi. belki hayatimla ortak gidiyor ondan da olabilir ama eskisi kadar severek izlemiyorum. geçti büyüsü.
• şu sıralar yeniden izlemeye başladığım dizi.
  
  6 senede köprü altından çok sular aktı. erdal baggal izbelik oldu, kaan üniversiteye başladı, eski ekip dağıldı, arkadaşlıklar bitti, dostluklar paslandı, verilen sözler bozuldu, gökyüzünü kara bulutlar kapladı.
  
  bu diziyi izlemeye başladığım benle şimdiki ben arasında dağlar kadar fark var sanki.
  
  ah be ismail abi, sen hep aynı kaldın, biz değiştik, biz ölüme biraz daha yaklaştık.
  
  geçmişe bakınca keşke farklı yapsaydım dediğim şeylerin sayısı çok. bu diziyi izlerken yaşadıklarım ve hatalarım ve yapamadıklarım. bu dizinin bende yeri başka. ah be erdal abi, keşke sen hala buralardeyken gelseydim de bi çayını içseydim.
  
  neyse, akşam akşam gereksiz uzun ve duygusal bu entry'yi sonlandırırken gözüme çarpan bir şeyi de paylaşmak isterim: 6. bölümün girişi tarsem singh'in the fall filmine selam çakıyor. başlıkta daha önce iki entry'de the fall'ı söylemiş arkadaşlar ama ben de yönetmenini söyleyeyim istedim.