lise arkadaşları

• benim lisede hiç arkadaşım olmadı darısı üniye inşallah ama görsem yüzlerine bakmam
• 18 sene geçmiş kimbilir neredeler ?
• lisedeyken arkadaş olup sürekli görüştüğüm arkadaşım kalmadı. bizim 3 arkadaş dostluğumuz ilkokul da başladı sonra aynı ortaokul aynı lise birisi ile aynı üniversite derken hiç kopmadık.25 sene bitti.
• birkaç kişi dışında digerleriyle görüşmem pek umursamam ne halleri varsa görsünler onlardan kurtulduğum için şanslıyım hala görüştùklerimi de çok severim artık anam babam gibi oldular anam babamdan daha sık görürüm
• eğer parasız yatılıda okuduysaniz, asla yeri doldurulamaz.
  en üzgün zamanlarda bile telefonu kaldırıp arayabilir, sevinçten ağlarken bile sevincinizi paylaşabilirsiniz.ahhh yatılı öğrenci günlerim...
• birisi hariç hiçbiriyle görüşmüyorum. çok da umrumda değiller zaten. çok büyük bir kayıp olduğunu düşünmüyorum.
• lise arkadaşı sayılır mı bilemedim, ilkokuldan beri tanıdığım iki arkadaş var hâlâ fırsat buldukça görüşürüz. bir de okulda hiç muhabbetim olmayıp dershane sayesinde yakın olduğum biri var ki liseden sonra daha yakın olduk. en çok anı onunla galiba. istanbul'a gittikçe görüşüyorum, bir insan hiç mi değişmez?
  
  buraya başka bir şey yazmaya gelmiştim, konuya dönüyorum uzun zamandır görüşmediğim bir lise arkadaşım mesaj attı. "bu çocuk bizim sınıfta değil miydi?" diye evet hatta ikinci sınıfta sıra arkadaşımdı dedim. ünlü olmuş galiba ya da fenomen neyse bugatti'li, cihangirli falan story atan bir şey olmuş ama ne olduğunu anlamadım.
  
  bir tanesi tıp bitirip nişantaşı'nda butik açtıydı en marjinali oydu bence.
  
  bir de alt dönemimdi diyaloğum yok ama nihal candan bizim lisedeydi ve o zamanlar tek kaştı. bahar candan'la dershanede bitişik gezerlerdi.
  
  neyse konuya dönüyorum mesajı atan kız, çocuğun bizim lisedeki çocuk olduğuna ikna olunca "yaa liseden kimseyle görüşmüyorum bunu görünce dedikodu yapasım geldi, bu sümsük buralara gelmiş diye o yüzden yazdım tamam dedikodu yapıp enerjimi attım bb" yazıp kaçtı.
  
  bahar candan, butik açan kız ya da lisede inek olup sonra ünlü bir mankenle evlenen kişi falan değil en marjinali dedikodu krizi tutunca mesaj atıp gaz çıkaran yasemin ötesi yok artık benim için.
  
  özetle:
  lise arkadaşı tuhaftır. (ya da bizim lise tuhaftı bilemedim)
• başka bir başlıkta, bu başlığın konusuna girdiğimi fark edip geldim buraya.
  
  lise arkadaşlığı, birbirini gerçekten seven, birbirine kötü niyet beslemeyen, samimiyetini veren, cebinde olanı birbirine harcayan-hiç hesap yapmaksızın birbirinden sakınmayan, içinde tüm olanı korkmadan birbirine anlatabilen, birbirini güldüren, kötü günde destek veren, arayan-soran ve birbirini görmediğinde içten özleyen arkadaşlıklardı...
  
  hangi ara bu kadar yaş aldık da anı oldu şimdi bunlar. ve hangi ara bu arkadaşlıkları kurmak imkânsız oldu bu kadar. insan inanamıyor ya.
  şimdi şimdi dank ediyor insanın kafasına.
  birbirini görmek için heyecanlanmak diye bir şey vardı o zamanlar. vakit kollardık buluşmak, bir araya gelmek için. aynı yatağı, aynı su bardağını, aynı sigarayı paylaşırdık. derdi kederi anlatır, rahatlardık. aşk acılarını ya da sevgililer ile geçirilen her dakikayı atlamadan dinler ya da dinlenirdik. hakikaten beraber ağlar beraber gülerdik. ne çok şey bulurduk anlatacak birbirimize... gece evde geçirilen saat bitsin ve sabah olsun da yine bir araya gelelim isterdik.
  
  şimdi sabahları 5 dakika fazla uyumanın hesabını yapan ben, farklı lisede okuyan arkadaşımla okul saatinden önce biraz görüşebilmek için gün ağrımadan kalkar, yeri gelir kar kış demeden yürüyerek o saatlerde (sabah 6'da) açık olduğunu keşfettiğimiz bir börekçide buluşurdum. yahu yok o muhabbetin tadı hiçbir yerde.
  
  sözün özü, bitti o enerji, o dönem. ama hayatımda, boğazıma şimdi şimdi düğüm olan çok güzel lise arkadaşlıklarım oldu. lise arkadaşlığının güzelliği başka.
  
  her neredeyseler, umarım hepsi çok mutludur ve belki ben de akıllarına geliyorumdur.
• birkaç tanesi hariç alayı orospu çocuğuydu lan.
• her ne kadar kırılsak küssek de hayattaki gerçek dostlarımdır. her ne kadar birbirimizden uzak mesafelerde de olsak bir telefon kadar yakındırlar.
  
  lisede saf duygularımız vardı galiba , dostluklara saflıkla yaklaşırdık. o yüzden böyle güçlü kuruldu bu arkadaşlıklar. yıllar geçse de hala ilk günkü gibi samimi ve içten.