ma rainey's black bottom

• chadwick boseman, viola davis ve glynn turman 'ın yer alacağı müzik-drama projesi.
• chadwick boseman'ın vefatı dolayısıyla online preview gösterimi netflix tarafından ertelenmiş olan film.
  
  ^*
• chadwick boseman'ı son kez izleyeceğimiz, blues’un annesi ma rainey hakkındaki drama. 18 aralık'ta netflix'te olacak. viola davis, chadwick boseman, glynn turman, colman domingo, taylour paige, filmin başrol oyuncuları. george c. wolfe'un yönettiği film, august wilson'ın oyunundan uyarlandı.
  
  fragman
• viola davis'e ikinci, chadwich boseman'a (gayriresmi aday listesinde diversity bu kadar fazlayken ödülün hopkins'e gideceğini hiç sanmam) ise ilk ve son oscar'ını`::(` kazandıracağı 100 metre öteden belli olan film. iddia sitelerinde oranlar açıldıysa gönül rahatlığıyla oynayabilirsiniz.^*
• chadwick bosemanve viola davis'in baş rollerinde yer aldığı, blue's müziğin yaşamış en büyük isimlerinden ma rainey'in hayatını anlatan 2020 yapımı netflix filmi önümüzdeki hafta netflx türkiye'de.
  
  imdb
• çok güzel bir uyarlamaydı. chadwich boseman müthiş oynamış. viola davis sen müthiş bir detaysın.
• filmin sonunda, august wilson'ın bir oyunundan uyarlandığı yazısını okuyunca ''haa...'' diyorsunuz ve bazı taşlar yerine oturuyor. ufak araştırma ile ma rainey's black bottom'ın da 10 bölümlük bir tiyatro eserinin yalnızca bir bölümü olduğunu görüyorsunuz. 1900'lerden başlayarak 1990'lara gelene kadar her 10 yıllık bölüm için yazılan toplam 10 bölümden oluşan bir eser. eserin bütünü the pittsburgh cycle, ''yüzyıl döngüsü'' olarak da biliniyor. temelinde de siyahilerin 20. yüzyıl boyunca yaşadıkları var. tahmin edileceği üzere ma rainey's black bottom 1920'leri anlatıyor.
  
  yerine oturan taşlardan biri, bazı anlarda yoğun şekilde gelen ''parodi mi izliyorum acaba, ne izliyorum böyle?'' hissi. tiyatro uyarlaması olması buna biraz anlam kazandırıyor. bir diğeri de ''aslında derdimiz ırkçılık değil ama yine de dayanamayıp araya sıkıştırdık'' havası alınan kısımlar. filmde bu kısımların olup olmaması tartışma konusu değil. sadece filme yedirsek mi yedirmesek mi diye kararsız kaldıklarını hissediyor oluşunuz. bu kendi başına rahatsız edici. ancak uyarlama uyarısı ile birlikte biraz daha az rahatsız edici hale geliyor.
  
  biraz oyunculukların sırtına binen filmlerden olmuş. viola davis ve chadwick boseman çok iyi. davis öyle bir oynamış ki ma rainey karakterine yer yer gerçekten sinir oluyorsunuz, ama biraz empati yapınca o sinir hemen kayboluyor ve ''ne yapsan hakkındır ablam, iki de lahmacun söyle'' durumuna gelebiliyorsunuz. chadwick boseman muhtemelen adaylık alacak ve bu adaylığı ister istemez zamansız vefatına bağlanacak, ama bence her şekilde iyi bir performans ortaya koymuş. bugün aramızda olsaydı da adaylığından bahsedebilirdik. genel olarak senenin ortalama üstü performanslarından biriydi. ve izlediğimiz son performansıydı. ruhu şad olsun.
• kontrabas üstadı slow drag rolüne veyis ateş'in hayat verdiği bir filmdir adeta.
• ben judy filmi gibi geçmişe dönük bir hayat hikayesi izleyeceğimi düşünüyordum. müzikal film tadında ya da. fakat çok kısıtlı bir zaman dilimine dokunuyor hikaye. tiyatro metninden uyarlama olduğu için bir sahne uzun dakikalar sürebiliyor ve çoğu şey replikle anlatılıyor. kötü değil ama beklediğim de değil. yine de viola davis harika oyunculuğu ile parlıyor.
• izlendiğinde tek amacı oyuncusuna oscar kazandırtmak olan, bunun farkında olunduğundan üstüne fazla çalışılmayan film intibası yaratıyor. her yıl böyle filmler yapılıyor. misal geçen senenin judy'si öyle bir filmdi. yaşlanınca yıldızı sönmeye yüz tutan renee zelweger'ın kariyerini ateşlemek, ona 2. oscar'ı kazandırmak amacıyla çekilmiş bir filmdi. ma rainey de öyle duruyor. ama aslında denzel washington'ın perdeye taşımak istediği yapımlardan bir tanesiydi ma rainey's black bottom. washington, fences'la ünlü yazar august wilson'ın oyunlarını uyarlamaya başladı. o zamanalarda çıkan haberlerde washington'ın yazarın 10 oyununu da uyarlatacağı yazılıyordu. bu 2. uyarlama oldu. tahminen 3., 4. uyarlamalarla seri devam eder. sanırım diğer uyarlamalar da netflix için çekilecek ama bundan emin değilim.
  
  tamam, washington, wilson'ın afro amerikalıların abd'deki 100 yılına (1900-2000) odaklandığı 10 eserini bir bir uyarlamak istiyor. ama bunu daha iyi ekiplerle yapmalı. ma rainey's black bottom vasatı aşamıyor. asıl sorunu tiyatro oyunundan uyarlanırken oyun hissini kıramaması. yönetmen uğraşmış ama olmamış. filmin yüzde 80'inde film değil de tiyatro oyunu izlediğini düşünmek mümkün. sinemalaştırılamamış, sinemayı duygusunu uyandıramamış bir film. yönetmen uğraşmış dedim ama gerçi çok uğraştığını hissettiğimi de söyleyemiyorum. aynı şeyleri una filmi için de hissetmiştim. oyundan uyarlanırken oyun havasını kıramıyor bazı yönetmenler ne yazık ki. black bottom'a dönersek... senaryo ortalama. filmin adı ma rainey ama karakteri tanıtabildiğini söylemek güç. kimdir, nasıl ünlenmiştir, neler yaşamıştır, hangi dönemi anlatılmaktadır (besbelli düşüş dönemi), o döneme nasıl gelmiştir? tamam, belgesel değil ama en azından filme adını veren karakteri tanıtsalardı. bir de ekranda da fazla görünmüyor viola davis, daha ziyade orkestra üyelerinin birbirleriyle münakaşalarına ve levee'nin düşüşüne odaklanılmış.
  
  filmin en güçlü tarafı açık ara oyunculuklar. viola davis altın dişleri, yağlı boya tablodan fırlamışçasına duran ağır makyajı, göbeği, bıkkınlığıyla ma rainey olup çıkmış. oscar'ı alır mı bilemem ama bi adaylık daha geliyor. öte yandan genç yaşta yitirdiğimiz chadwick boseman da pek iyiydi. geçmişini anlattığı sahnede döktürmüş. yukarıda da yazıldığı gibi yaşıyor olsaydı da adı oscar'la anılacaktı. ödülün kendisine gideceğine neredeyse eminim. bu arada nevi şahsına münhasır aktör glynn tolman'ı izlemek de pek keyifli. genç aktris taylour paige de pek güzel bir keyif olmuş, sıradaki filmi zola'yı bu filmden sonra daha da merak ediyorum. öyle işte... oyunculukları dışında akılda kalıcı bir yapım olamamış bu film. dilerim sıradaki wilson uyarlaması daha nitelikli olur.