madamın kahvesi

• gökçeada zeytinliköy'de bulunan ve dibek kahvesi leziz olan bir mekan. eskiden madam işletirdi burayı, ancak madam öldüğünden midir bilmiyorum kahveyi artık yaşlıcana bir adam işletiyor. (bkz: mösyö)
• madamın ölümünden sonra kahveyi kocası işletmeye başlamıştır.
• çevresinde bir sürü dibek kahvecisinin bulunduğu kahve. eşi işletiyor kahveyi. bildiğiniz ufak tefek foter şapkalı bir amca. bir de diğer kahvehaneler gibi kapıda buyrun illa ki biz de için kahveyi diye üzerinize atlayıp sinirlerinizi bozmuyorlar.
• madam'ın yaşadığı günleri, adayı, zeytinli'yi, kekik kokusunu, elbisemin eteğine doldurduğum böğürtlenlerin bıraktığı kırmızı lekeleri, keçileri nasıl da özlediğimi hatırlatır artık içinde madam'ın bulunmadığı madam'ın kahvesi. ille bir tanım gerekirse; aşağıdan yürüyerek gelindiğini varsayarsak sol tarafımızda orhan karatay'ın kahvesi, tam karşımızda da madam'ın kahvesi bulunur.
• methini duyup biz gündüz uğradık, zeytinli sokakları bayağı kalabalıktı ama kapalıydı. çevredekilere sorduğumuzda kafasına göre açtığını söyledi. akşamüstü yolumuz zeytinliye düştü ve şansımızı tekrar denemek istedik. bu sefer açıktı. evet muhtemelen madamın eşi şu an işletmekte bu şirin kahveciyi. yunan müzikleri eşliğinde dibek kahvenizi yudumlayabilirsiniz. abartılı tavsiyelere her zaman temkinli davranmışımdır ama kahvesi cidden güzeldi. sakızlı dondurmada yapıyormuş yaşlı amca. ver dedik onun tadına da bakalım. o da basarılıydı. tavsiye ederim türk kahvesini ve sakızlı dondurmasını mutlaka deneyin.
• gökçeada'ya iki kez gittim, ikisinde de uğradım madamın kahvesine. zeytinli diye bir rum köyü vardır, orada; köyün kilisesi, okulu bile vardı. kahvenin duvarında birçok fotoğraf boy boy asılıydı. bir fotoğraf/yahut çerçevelenmiş bir şiir çok dikkatimi çekmiş, fotoğrafın fotoğrafını çekmiştim bir nevi.
  
  "komşuluk" diye bir şiir asılıydı, şiirin öncesinde şunlar yazılıydı: "3 nisan 1969'da yannis ritsos sisam adasında terk edilmiş bir evin bahçesine bakıp yazmış "yeniden doğuş" adlı şiirini. biz o şiiri 1974'te okuduk cevat çapan'dan.
  
  öyledir komşuluk, orada bir bahçe çiçeklenir, biz seviniriz burada
  ege denizi'ne her bakışımda görürüm o bahçeyi..." diye devam ediyordu şiir. madam'ın oğlu işletiyor şimdi orayı, limonata, sakızlı dondurma ve en önemlisi dibek kahvesiyle meşhur. bir mekanda edebiyata dair bir şeyler olunca ister istemez içim ısınıyor.
• aslı olsa gerek ama emin değilim, krependeki imroz restaurant'ın sahibi ile madamın dibek kahvesi'nin sahibesi kardeşmiş.
  
  (bkz: orhan karatay)
• şu an madamın gelini 70li yaşlarında naif bir hanımefendi tarafından işletiliyor. kendisi tek başına çalışıyor. kahve gurmesi olmadığımdan dolayı belki de çok farklı bir lezzet alamadım ama hanımefendinin ve (bkz: zeytinli)köyün muhteşemliği mekanı farklılaştırıyor.