• hayatımın büyük bir kısmı bulunduğu mahallede geçtiği için, bir dönem iyi para bıraktığım muhteşem fırın. tuzlu çubuğu muhteşemdir, halan daha iyisini bulup yediğim herhangi bir yer olmamıştır, ikinci sırada un kurabiyesi gelir (başka yerlerde tereyağlı diye geçer). esasen hiç bir ürünü kötü değildir ama özellikle bunlarla efsaneleşmiştir. ramazan aylarında iftarlık diye poğaça çıkartır. çevresinde bir sürü ilk okul ve lise olduğu için bu iftarlıklar genelde tabanca şeklinde olurdu (halen üretiyor mu bilmiyorum). mahallede günü olan ev kadını fazla hazırlık yapmaz bir çok ikramlığını burdan alırdı. işletmecileri de kibar adamlardır. 3 kuruşun hesabını yapan tiplerden değildir. 10 gram fazla ürün koydu diye farkını istemez, cebinde para çıkışmazsa dert etmezler (en azından mahalle sakinlerine karşı tutumları böyledir).

    yakın bir zamana kadar çalışanlardan biri ayrıldı, mahkeme fırınına yakınlarda bir yerlerde (kız lisesinin karşısı sanırım) kendi fırınını kurdu (iyi midir kötü müdür bilmem). bu ayrılışla beraber fırının havası değişti. öncelikle, o karanlık kara fırın ortamı birden değişti. üstüne baklava ve benzer tatlı üretimine de başladılar. fakat ben ordan taşınmış bulunduğum için deneme şansım olmadı. gerçi bu yeni havaya alışamayan bir tek ben değilim, o mahallede iletişimim devam ettiği arkadaşlar da benimle aynı fikirdeler. üstüne bir kaç yere şube de açtılar. şubelerin birinde tuzlu çubuk aldım, tadı değişmemiş, o yüzden içim rahat.

    bursa'nın çok bilinmeyen ama bir çok fırından daha kaliteli olan fırınından, artık ünlenmiş ve görünüşe göre kalitesini bozmadan devam eden şubeleri olan bir fırına dönüşmüştür. umarım ömür boyu da bu şekilde devam eder.
  • çok şahane ürünlerin yapıldığı bursanın nostaljik fırını.

    http://www.mahkemefirini.com/index3.php
  • bir zamanlar bursa kız lisesinde yatılı okuyanların kapıdan her giren ziyaretçiyi önce oraya gönderip (nail amca'nın onayını alarak elbette) özellikle un kurabiyesi sipariş ettikleri fırın.
  • her şeyinden çok üzümlü parmak kurabiyesini sevdiğim harika fırın. tatlı-tuzlu çeşitleri bildiğiniz, normal kuru pasta hamuru değildir. ne pastane ne de ev kurabiyesine benzer. tamamen farklı, başka yerde bulamayacağınız bir lezzettir. sonradan çok çeşit eklediler ama benim favorilerim her zaman çocukluğumdan kalan o ilk kadrosudur: üzümlü parmak, tatlı halka, tuzlu halka, tuzlu parmak ve susamlı çubuk. alt sokağındaki kız lisesinde okudum ama babam sayesinde çok küçükken tanışmıştım bu tatlarla. evime de yakındı. ne yazık ki birkaç yıl önce erkek lisesinin sokağındaki o ana şube kapandı. sanırım eski eser kapsamındaki bina için kirayı çok fazla yükseltmişler -ki hala boş duruyor. orası 1.5 asırlık mahkeme fırınıydı, başka ne olabilir ki? öyle boş görmek bir garip olsa da yerine başka bir şey açılması daha kötü hissettirir. onun yerine şehreküstü metro istasyonuna yakın bir yerde şube açtılar. internet satışı ve paket servisi var neyse ki. her gün eski güzel günlere dair bir şeyler daha ruhsuz, cafcaflı ama bomboş, tatsız yeniliklere teslim olurken, dilerim bu bursa'nın değişmezi olarak kalır, ve tabii çocukluğumun.
    bir diğer efsane cumhuriyet caddesinde, reyhan girişindeki yazdağ pastanesiydi. ordan jöle ve nane şekeri alırdım en çok. sahibi olan yaşlı amca bazen nane şekeri satmak istemezdi bana, "çok yeme, zararlı" diye. yıllar önce bir gün tadilat yapıldığını gördüm, "yakında filanca kestane şekercisi" müjdesiyle(!). şıkır şıkır yeni dükkanı görünce çocukluğuma dair bir şeyler yara aldı. o eski çekmecelerde kaldı çocukluğumun birazı, nane-okaliptus şekerleri arasında. dilerim mahkeme fırını için de böyle buruk hissettirmez zaman.
  • bursa erkek lisesine yakın olması sebebiyle 4 yıllık lise eğitim öğretim hayatımda sıklıkla alışveriş yaptığım ve o lezzetlerden tattığım tarihi fırındır.

    ısrarla ben de söylemek istiyorum ki un kurabiyeleri ve tzulu çubuklarının üzerine tanımam. bugüne kadar nerde yediysem bu ikisinin tadını hiçbir yerde bulamadım.

    o semte her gidişimde -hatta çoğu zaman yolumu değiştirir uğrarım ki pek bi merkezde sayılmaz- poşetlerle çıkarım. o civarda bi misafirliğe gidicekseniz ya da giderken yolunuzun üstüyse mutlaka uğrayın.
  • kumla'da da şubesi bulunan efsane fırın, yazları önünde acayip kuyruk oluşur.
  • tatlı halka kurabiyeleri, tuzlu çubukları ve un kurabiyeleri sayesinde, hâlâ adı geçtikçe ağzım sulanır. fırından yeni çıkmış tahinli minnak pideleri ise, her gün okula (bursa kız lisesi) gitmek için gemlik-bursa arasında yapılan yolculukları çekilir kılan en harika şeydi. 35 sene öncesinin en güzel lise anılarını, o enfes tahinli pideleri hatırlamadan yad etmeyi en büyük günah sayarım :)
  • unlu tereyağlı kurabiyesi efsane olan fırın. erkek lisesinin sol yanındadır. tam çaprazındaki apartmanda da 2 yıl yaşamıştık bulgaristan'dan göç ettiğimizde. yakınlarında ülkü pastanesinin ilk şubesi vardı, minik sosisli poğaçalarının tadı damağımdadır. ülkü pastanesi büyüdü, mahkeme fırını büyüyemedi.
  • susamlı cubukda eline su dökebilecek fırın görmedim. yediz sekiz hasanpasa falan hepsi bu alanda geridedir.
    ayrıca oraya kadar gittiyseniz bir de tahinli sardırın kagıda , kız lisesine inerken hüpletin.
hesabın var mı? giriş yap