max payne serisi'nden akılda kalanlar
-
(bkz: painkiller)
-
kendi eşim ve çocuğum katledilmiş gibi şoka uğrayıp hüngür hüngür ağladığım sahne.
https://www.youtube.com/watch?v=tcwbwsrtomu -
aşırı hüzünlü introsu. bazen sırf o introyu dinlemek için oyunu açardım.
-
poets of fall-late goodbye
-
-
filminin hem yarrak gibi olmasi, hem de mark wahlberg'e karsi duyulan dusmanlik.
-
hangi part hatırlamıyorum ama final sahnesini tamamlamak için harcadığım zaman, finale gelene kadarki zaman kadar eşdeğerdi nerdeyse
-
-
(bkz: max payne soundtrack) her dinleyişimde tüylerim diken diken olur.
-
max payne ilaçlanıp hayaller aleminde uçarken, karanlıkta beyaz ince çizgiler üzerinde yürünen ilk labirentin çıkışının, aslında tam girişinin yanında olması.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap