• 1998 yılında yapi kredi vedat nedim tör müzesinde düzenlenen serginin ismi,ziya osman saba nin sözü. fotoğraf tarihimizin çocukluk ve gençlik çağları denilen dönemi anlatan,osmanlı devletinin son yıllarını belgeleyen,genç cumhuriyeti anlatan 1950 lere kadar sürdüğü söylenen 250 fotoğraf makinası ve özel koleksiyonlardan alınmış 100 kadar eski fotoğraf ile düzenlenmiş sergi.
  • ziya osman saba'nin bir oykusu.
  • ziya osman saba'nın etkileyici hikayesi; türk edebiyatının en iyi hikayeleri arasında da sayılabilir. vitrindeki mutlu insanlara özenen kahramanımız, birgün aynı öyle mutlu bir fotoğraf çektirmek ister; velakin olaylar istediği gibi gelişmez. abidin dino, mutluluğun resmini çizmiş midir bilinmez, ama mutsuzluğun en yalın hikayelerindin birini yazmıştır ziya osman saba; her dem takdir edilesi bir hikayecidir.
  • ziya osman saba'nın 1952 yılında yayınlanan ve hikayelerini derlediği kitabıdır aynı zamanda.
  • ziya osman saba'nın sağlığında yayınladığı iki öykü kitabından biridir. ölümünden sonra bu isimle tüm öyküleri biraraya toplanmıştır.
    adı geçen öyküdeki fotoğrafhane beyoğlu'ndadır. 30'lu, 40'lı yılların beyoğlu'ndaki pekçok fotoğrafhnede vitrinler mesut insan fotoğraflarıyla doludur.
    bu isimdeki kitapta yer alan diğer öyküler de bu öykü gibidir. çocukluğu, gençliği ve nişanlılık,evlilik dönemlerine dair öyküler biraradadır ve enfes bir duyarlılıkla yazılmıştır. ziya osman saba şiirleri nasılsa, öyküleri de aynı üsluptadır.
    çocukluğundan aklında kalan "neveser" isimli vapur, kurban bayramı yaklaştıkça kesilmesine kıyamadığı kuzu, gençlik döneminde bir sokak arasından geçerken kapısının önünü süpüren genç bir kızla izdivaç hayali, yeni evlendikten sonraki beyoğlu'nda osmanlı bankasında işe başlaması ve işlerinin düzene girmesiyle duyduğu sevinç, vb. şiirinde de yeralan küçük mutluluklar bu kitaptaki öykülerinde de yeralmaktadır.
    o zamanlar insanlar mutlu değil mesuttur..
  • "sanki bütün bu mağazalar bütün bu insanlara saadet satıyorlar" cümlesiyle bugünün büyük fotoğrafını çok önceden çekmiş hikaye. bir kez daha okudum da bu cümle çok tesir etti.
  • yeni fotoğraf makinelerindeki gülümseme deklanşörü özelliğiyle gerçek olan hikayedir.
  • bugun promiyeri yapilan, ziya osman saba'nin oykusunden oyunlastirilan, melankolik, ic burkan nefis bir tek kişilik istanbul sehir tiyatrolari oyunu.

    basta ve sonda bir de fotogtrafci var, tek kisilik degil yani, ama aslinda uğur arda aydin' in muhtesem oyunuyla ve sarkilariyla sergiledigi tek kisilik sov. mutlaka gorulmeli.
hesabın var mı? giriş yap