• clubber sayısındaki artmayla doğru orantılıdır.
    (bkz: eskiden metalciyken bugün clubber olmak)
  • 30 lu yaşlara gelip artık manowar tişörtü yerine beyaz gömlek, bot yerine kundura, mont yerine de takım elbise kravat kullanan ama ofisindeki pcde, telefonunun hafızasında, arabasında belki 4-5 tane cd de eski günlerin hatırına en sağlam parçaları dinleyip aynı tadı alan metalci denen bu güruh, azalmamıştır sadece topluma sızmışlardır. o tişörtler belki dolapta katlanmış duruyordur, gün gelip metalcilere tekrar ihtiyaç duyulduğunda, iş başa düştüğünde her birimiz siyah üniformamızı giyip dünyayı kurtaracağız.
  • tanidigimiz muhendis abilerimizin tamami metalciydi. ortalik iron maiden, manowar tisortlu sabah aksam bira icen at kuyrugu sacli adamlardan gecilmezdi. haki yesili cantalari, siyah postallari derken kendinizi hava indirme tugayi'nda zannederdiniz.

    tabi zamanla metalcilik hatun kaldirmadan cikip hatunlar tarafindan reddedilme tarzina donustu. hal boyle olunca da metalci kislalari olan muhendislik fakultelerinde britrock, indie gibi sikko tarz dinleyiciler turemeye basladi.

    gunumuzde ise metalcinin m'si dahi okunmuyor metal sekillendirme yuvalarinda.

    uzuluyorum sozluk.
  • bütün altkültür'lerin internet teknolojisiyle beraber ana-akım içinde erimeleriyle ortaya çıkan durum. metalci olmanın aykırı olmaktan kaynaklanan bir fiyakası kalmadı maalesef. esrarengiz olanı tarumar etti bu internet. oysa 90'ların pusu, sisi, gizemi yok mu mirim!
  • bir metalsever olarak doğruladığım bir durumdur. hatta talep öyle azaldı ki o gelmez denilen gruplar artık nereye çağrılsalar gider hala geldiler başka açıklaması yok bence bunun. ben bile neydim ne oldum diyorum bazen, hiçbir dönemimde postalla gezmedim ama daha bir metal dinleyicisi duruşum vardı, şimdi olsa olsa bir tek bele kadar olan saçın getirdiği bir hava var ki en son ne zaman saçlarımı açıp dolaştım bilmiyorum 2 sene olmuştur, ama onlar da yakında gidecek zaten.

    ha metal hala çok seviyor ve dinliyorum ama eskisi kadar gözümü bürümedi mesela başka tarzlara da tarafsızca kulak verebiliyorum ki eskiden yapamazdım(kop kop tarzı şeylere hala dayanamıyorum) mesela eskiden ruh halim ne olsa her türlü metal dinlerken şimdi ruh halinin farklılığına göre farklı tarzlar dinleyebiliyorum, tarkanın 90 larda yaptığı şarkıların efsane oluşunu yeni farkettim mesela. iron maiden ı geçen sene gördüğüm için bu sene the prodigy i görmek daha cazip geliyor falan gibi şeyler. ama o ne olursa olsun metalden de vazgeçemem herhalde hala sevdiğim gruplar yeni albüm çıkarınca deli gibi loop a alırım, yeni gruplar falan bakarım.

    bir de metalcilerin azalması bir yana aslında kendini dışa yansıtanların sayısında bir azalma var, belki modayla falan ilgilidir bilmiyorum ama artık çoğu metal dinleyicisi 90 lardaki gibi gezmiyor dışarda, mesela bir arkafaşım var gerçek anlamda metalci adam ama be saçı uzun ne küpesi var ne sakal falan bırakmış görsen sıradan insan dersin ama metalci gibi dolaşanların alayını cebinden çıkarır aynı zamanda hayvan gibi bir gitarist o adam. kızlarda aynı şekilde metal sevse de artık gotikliği falan bıraktı. en son ne zaman o tarz bi kız gördüm hatırlamıyorum eskiden ciddi ciddi bir gotik kitlesi vardı, bir anda yok oldular. başka bir arkadaşımdan örnek vereyim, adam 4-5 sene önce full siyah giyinip postallarla geziyordu ,uzun saç ve uzun sakalıyla,sürekli frp falan yapıyordu yapardık,2 sene önce falan saçları kestirip body e başladı vücut yaptı şu sıralar üstünde 3 düğmesi açık çizgili beyaz gömlek kafasında police gözlüğü, ayağında parmak arası terliği, kısa saç kirli sakalıyla rihanna dinliyor. yadırgamıyorum yani olabilir. sadece var böyle bişey demek için bir örnekti.
  • gercek metal muzik dinleyicilerinin yaslanmasindandir.
  • algida secicilik gibi bir durumdur.

    bir zamanlar cevresinde metal muzik dinleyenlerin sadece saci uzun, giyim tarzi belirli insan gruplarindan olustugunu zanneden insanlar gunumzdeki degisimden dolayi metalcilerin azaldigini dusunmektedir.
    en amele adamin bile bildigi metallica grubundan ornek verecegim, 1990 ve oncesindeki gibiler mi? saclari uzun degil, giyim sekilleri, sahne duruslari herseyi degisti..

    metal muzik gunumuzde olgunlasma cagina girdi. "best of" adinda playlist yapmaya kalksan yuzlerce sarkiyi icine dahil edilemeyecek kadar cesitlendi ve kendini asti.. bu durum da asiri uc gruplari disarda tutarsak piyasayi elinde bulunduranlar degisim zamaninin geldigini anladi..

    diger taraftan cevredeki insanlarin bir cogunun metal muzik dinlememesi ya da sevmemesi o insanlar ve cevrelerince eskisi gibi merak uyandiracak bir halden cikti ve boylece metal muzik sadece belirli ortamlarla sinirli kaldi.

    eski abilere ne oldu sorusuna gelince, askere gidip geldikten sonra duzenli bir hayata gecen * abiler artik sac uzatma ve tarz isinin kendilerinden gectigini dusundu ve ortamlari geregince kendilerince de cok haklilardi. gunumuz turkiyesinde sacim uzun ve kupelerim var diye ankaranin ortasinda ben hala yadirganabiliyorken onlarin tekrar o moda donmeleri zaten imkansizdi.

    sonuc olarak metalciler azalmadi.. cevresel faktorlerden dolayi turku barlar, piyasa ortamlari vs daha fazla is yapar, para kazanir hale geldi ve arabesk kulturun hakim oldugu toplumumuz icin bu kacinilmaz bir gercekti.

    biraz isin icindeyseniz turkiyedeki rock gruplarina bakarsaniz da durumu anlarsiniz. hemen hepsi arabesk muzik altyapisi uzerine "damar" sozler yazip piyasaya cikiyorlar.. neden?
  • yanlış önermedir. doğrusu; metalciler azalmadı, özentiler azaldı. malum, bir akım başladığında o akımı beğenmesede sırf popüler olduğu için, ekmek çıkma ihtimali olduğu için beğenmiş gibi yapan bir kitle var. bu kitle artık metal müzikten koptu ve iyi de oldu. aynı kitle artık başka popüler akımlara yöneldi.
  • efsanevi denebilecek gruplarin artik yaslanmasi, o eski halimden eser yok simdi moduna girmesi ile ve arkadan gelen yeni nesilin bu bosluklari dolduramamasi sonucu ortaya cikan aci gercek. dusunun yil olmus 2013 hala metallica'yi tartisiyoruz.
  • dünyanın renksizleşmesi ve düzene ayak uydurmak gerektiğinin farkına daha erken yaşlarda varılmaya başlanması dolayısıyladır.

    artık müzik yaparak para kazanma ihtimali olmadığını çok daha erken yaşlarda anlıyor çocuklar. e zaten paradoks olarak müzikten kazanacağı paraya ihtiyacı olmayanların lobilerce desteklenmesi gibi bir durum da var. çoluk çocuk uyandı tabii.

    artık düzene uygun görünmeyene apaçi deniyor hatta. o kadar netleşti hapishanenin sınırları. keskinleşti dikenli teller.

    mesela rapçi çocuklar da "pufffff" yok oldular.

    3. dünya maddiyatı ve sosyal hayatı, müziğin ve müzik üzerinden kimlik tanımlamanın hayatın kayması manasına geldiği bir ortam oluşturuyor.

    yani hayatla mümkün olduğu kadar ve mümkün olabildiği kadar erken bir şekilde örtüşmek, kazanmanın ve düşmemenin tek yolu artık.

    iyi mi oldu kötü mü bilemem ama artık herkesin en büyük hayali memur olabilmek bu ülkede. haliyle gri buğdaylar tarlası oldu artık burası. yabani otlar yakıldı, sürüldü baştan toprak, gübrelendi ağır ağır...
hesabın var mı? giriş yap