enis batur'un yaninda daha pek cok kisinin hala icinde bulundugumuzu soyledigi zamanlar. bunlardan biri olarak
ugur tanyeli'ni ornek verebilirim, ki kendisi bu konuda yeterince ikna edicidir ve yeterince ikna olmus halde diyebilirim ki "yasasin
modern zamanlar"
*.
unutmadan, bu sartlar altinda
tasarim,
kultur,
sanat gibi alanlari goz onune alarak zaman cizelgesini ikiye bolebiliriz:
modern oncesi ve
modern sonrasi [kisaltmalarinin da
milat oncesi ve sonrasi kisaltmalari ile benzerligi tuhaftir]. ara bir donem olarak
gecis doneminden bahsedilebilir, ki gecissiz donem olmaz (kesin sinirlar nerede baslar nerede biter muallaki). bu ayristirma bolgelere ve incelenen konulara gore de degisik bir sinir cizecektir.
modern zamanin bitmemesi, post-modernizm diye birseyin olmamasi ise, modernizm'in tanimi icinde gizlidir - bir nevi
murphy yasalarini animsatir (ack: 1. murphy daima haklidir. 2. haksiz oldugu yerlerde birinci madde gecerilidir. / 1. modern zamanlardayiz. 2. modern zamanlar bittiginde birinci madde gecerilidir.)
