moonlight sonata

• kor bir kiza ay isigini tasvir etmek icin yazilmamistir.
  
  gercek adi "sonata quasi una fantasia"dir, ve beethoven oldukten sonra ortaya cikmistir. moonligt sonata ismi ise 1836 yilinda bu eseri ilk dinlediginde kendisine lucerne golu'ne vuran ayisigini andirdigi icin ludwig rellstab tarafindan konmustur.
  
  her romantik hikayeye inanmayiniz.
  (bkz: #64078677)
• yazar olanını bilmem. beethoven'in eseri ise ayrılık üstüne başkadır.
• ay ışığıyla güneşin aynı anda görülmesi gibi.
  
  koyu gri bulutların arasından çıkan bu ışıltıları resmetmek o kadar zor ki..
  çok yeni olmayan bir iskeleden, denize ayaklarını uzatmışsın.
  eller arkada, gövdeye destek.
  hiç yıldız yok bu gece değil mi?
  bir dileklik bile yok.
  hem zaten bir faydası olmuyor ki..
  
  ileride bir yerlerde, derinden gelen bir müzik sesi!
  hangi çift dans ediyor?
  hangi iki şanslı, bulabilmiş melodramik uyumu?
  
  neden oturdun ki öyle, dizlerini karnına doğru çekerek?
  neden düştü yüzün?
  hadi gülümse. daha yarına çok var..
• kazdağlarında bulduğumuz, ölsün diye yolun kenarına atılmış birkaç aylık, dünya tatlısı, el kadar bir çoban köpeğini sahiplendikten sonra geceleri ağlamasını durdurmak için dinlettiğimiz masal. iyileştirici ve sakinleştirici etkisi hayvanlar üzerinde de denenmiş ve başarılı olmuştur.
• seni uzun uzun seyreden kişi aynada kendisini hayrete düşerek izler; izler de artık yüzünü ayrımsayamaz hale gelir; ayışığının suda aynaya benzer bir yansıma bırakması gibi.
• ruhunu okşuyormuş gibi yapıp gezdiriyor solgun teninde yıkım saçan elini. saçlarını kavrıyor ruhuyla, dudağına ölümün güllerini ekiyor. arzuya benzeyen bu anlaşılmaz, bedbaht his büyüdükçe büyüyor geceler üstüne. ölüm ve ağıt birbirinin habercisi oluyor. durduramıyorsun kalbinin o büyük yıkılışını. söz geçmiyor kutsal düşüncelerin bitimsiz pişmanlığına. kalp kararıp sönmüş yıldızlar gibi dağılıyor külden geceler üstüne. izleri sürüyormuş gibi yaşanmış, köhne, eski bir hayatın. kaderi avlanmak olan yırtıcıların ah çığlığıyla, masumiyet öcünü alıyor tutkulu körpelikten. bacaklarından sızan kan karışıyor bu çılgın çağın vebasına. gün dönüyor ve yeni ganimetler vahşi soluğuyla çekiyor seni gecesine. başkalarının gecesi büyüyor bildiğin tüm parıltılar üstüne.
  
  https://open.spotify.com/…si=3uobombfsymbqng7-z9x0g
• aci ve hüzün temali ama bir o kadar da huzur veren garip bir ölümsüz eser.
• entry yıllar sonra başıma kalmış.
  
  moonlight sonata, türkçe karşılığı ayışığı sonatı olan beethoven'ın en popüler bestelerinden biridir. beethoven bu besteyi o dönem delicesine tutkulu duygular beslediği aynı zamanda öğrencisi olan kontes giulietta guicciardi hanım kızımıza ithaf etmiştir. bazı kısımlarına reklamlarda da çok denk geliriz ya da ben öyle hissederim. bestenin genel itibarıyla bana verdiği duygu hep bir sandalyeye oturup oturamama kararsızlığı olmuştur. sanki çömelmişsiniz ama oturmaya endişeniz varmış gibi, garip bir bel ağrısı verecekmişcesine. beni hep yükselten ama tam anlamıyla zirveye çıkartmayan sonrasında da ansızın düşüren ama tamamen de dibi göstermeyen bir yapısı var. aynı zamanda odaklı çalışmak istediğimde de arka planda kısık sesle dinlemekten hoşlanırım.
  
  ayrıca;
  
  uludağ sözlük'ün en cana yakın moderatörünün mahlasıdır.
• günlerdir kafamın içinde çalmakta olan mükemmel eser.
  
  açtım dinliyorum şimdi. garip bir hüzün, yitip giden bir şeyler için yas tutma hissi uyandırıyor bende. sabaha kadar oturup tekrar tekrar dinlemek istiyorum.
• bestecisinin verdiği isimle "quasi una fantasia", op. 27, no. 2, c diyez minör 14 nolu piyano sonatıdır.
  
  kulağa basit gelmesine rağmen etkileyici ve çok değişik duygular yaratan ağırca ve monoton ilk kısmı (adagio sostenuto) en bilinen kısmıdır. klasik müzik ile tanışmak için birebirdir.
  
  ikinci (scherzo) ve özellikle üçüncü kısım (presto agitato) ilk bölümden çok farklıdır. üçüncü kısım kesinlikle dinlenilmelidir (yazarın yorumu).
  
  ha ben ilk duyduğum halini bilirim, böyle eserlerin de müptelasıyım diyene erik satie den gnossienne 1 önerilir.