• bir kere dinleyebildigim ama begendigim metallica sarkisi. ulan bidaha dinleyecem tam, muhasebeci gelmis yok senet protesto olmus yok bilmemne. banane ulan git basimdan. burda yillardir bekledigim albumden sarki gelmis adam bana senet diyo hkashlbdi

    debe editi: metallica'nin yeni albumunden bir sarki icin yazilan bir entry debe olabiliyor. bu da metallica'nin ne kadar buyuk bir grup oldugunu gosteriyor bence.

    debe editi 2:

    https://youtu.be/f584hno6szo

    bu da metallica severler icin yaptigimiz bir calismaydi, onu da araya ekleyeyim dedim:)
  • nakaratını kolayca ezberleyip eşlik edebileceğiniz metallica şarkısı. başlıkta irlanda konseri kaydı verilmemiş, katkı sunalım:

    https://www.youtube.com/…atch?v=9wz2wwgv9fs&t=2330s

    james hetfield'in insan hikayelerinden, romanlardan, savaşlardan vs. etkilenerek oturup şarkı yazması çok karizma değil mi gerçekten? moth into flame'i amy* belgeselinden etkilenerek yazmış mesela. kral, "amy'nin böylesine canlı biriyken, bulunduğu yerin gerçekliğinden kaçmaya çalışan birine dönüşmesine" çok üzülmüş ve şarkıyı yazmış. hemen aklıma gelen harvester of sorrow'da ise çocukluğunda istismara uğrayan ve yetişkinliği boyunca onu travmatize eden bir adamı içselleştirmişti. the day that never comes'da suistimal edilmiş bir baba-oğul ilişkisine dalmıştı. one'ı birinci dünya savaşı'nda mayına basma sonucu kollarını, bacaklarını, gözlerini, kulaklarını, ağzını ve burnunu kaybeden bir askere atfetmiş ve şarkıyı yazarken "just being a brain and nothing else" fikrine dayalı olarak sözleri hayal etmişti. manyak herif :) welcome home, akıl hastanesine yatan bir mahkumun iç sesidir. fazlası da var elbette. bu aşamada söz konusu şarkılara lars ulrich'in de katkıları olduğunu söylemek lazım. sanat bu işte, gerçek bir hikayeyi kendi içinde yaşayıp bir yapıta dönüştürmek.
  • taş gibi şarkı olmuştur. beğenmeyen ekşicidir, beğenen de ekşicidir, binaenaleyh buradaki herles ekşicidir. *
  • allah'tan korkun be!

    reload'dan beri metallica'nın yaptığı en iyi şarkılardan olmuş. harika ve ötesi!!

    gereksiz progresif kaçamaklar yok, "ay biraz thrash olayım da master of puppetscıların gönlünü alayım"ci kesik thrash ritmleri yok, anlamsız dur kalklar, anlamsız geçişler yok. neyse o amına koyim. okkalı bir küfür kadar net bir şarkı. girişi, riffleri, bridge'i, nakaratı herşeyi net. hiç bir zorlama hiç bir kasma yok şarkıda. dinlerken aklınızdan "bu kısım şöyle olsaymış" diyeceğiniz her klişe var ancak bir o kadar da güzel yedirilmiş. thrash'se thrash'se, groove'sa groove. yapmışlar olmuş olm. oh be!

    lan çıldırcam çok sevdim şarkıyı amk. keyfim yerine geldi resmen. metallica'dan 21. yüzyılda bu tür bir şey beklemiyordum hiç.
  • yine bayrakları astırmıştır.

    http://i.hizliresim.com/b8bbbm.png
  • nasıl olmuş da kimse yazmamış inanamıyorum!

    ben şarkıdan aldığım büyük hazdan ötürü ilk başta buna idrak etsem de, dile getirecek takati bulamamıştım. sonra da "zaten herkes bunu konuşuyordur heheh" diyerek yazmadım. bir baktım ki kimse bahsetmemiş! pes!

    abi, bu şarkı tam bir disposable heroes tribute'ü lan!

    bana mı öyle geliyor diye evirip çevirip ikisini de dinliyorum kaç saattir. net bir kendinden "çakma" söz konusu. olacak iş değil *

    dakikalı youtube linkleriyle anlatacağım gelin iki dakka.

    ikisinde de önce bir intro ve sonra gaz riffle giriş var.

    ikisindeki giriş riffi de mantık olarak benzer:

    bu moth into flames

    bu disposable heroes

    ulan videodaki başlangıç süreleri bile aynı oldu ahaha.

    neyse devam..

    sözler aynı giriş riffinin üzerinde başlıyor iki şarkıda da. davul ritmleri aynı. gitar rifflerine de benzer diyebiliriz. biri düz biri kesikli işte.

    bu moth into flames

    bu disposable heroes

    sözlerden sonra davulun thrash ritmine geçtiği yer zaten net aynı:

    bu moth into flames

    bu disposable heroes

    ikisinde de bu hızlı thrash davullu kısımda sözler bittikten sonra melodik lead gitar sürüşleri var:

    bu moth into flames

    bu disposable heroes

    yine bu melodik gitardan sonra iki şarkı da aynı davul ritmine düşüyor ve nakarata giriyor:

    bu moth into flames

    bu disposable heroes

    ikisinde de şarkının tam 2 tur dönmesi sonrası, nakarat biterken, pre-solo gaz riff girişi, şarkının durup, gitarın tek başına girmesi sonrası başlıyor:

    bu moth into flames

    bu disposable heroes

    son olarak fantezi yapıyorum. ikisinde de solo altında çalan ritm aynı değil. ancak iki ritmi arka arkaya getirip yeni bir solo ritmi yaratmak isterseniz, hiç de sırıtmazlar! (tamam tamam bu zaten aynı grup olmalarından kaynaklanıyor, hemen coşmayın, fantezi dedik *)

    link vereyim de inandırıcı olsun:

    bu moth into flames

    bu da disposable heroes

    burada bahsettiğimiz rifflere kadar çakma falan değil tabi ki çaksa bile adam kendinden çakmış oluyor, bir yere kadar ahlak sınırlarına sokabiliriz de. ama burada asıl enteresan olan taraf, adamların master of puppets gibi kült bir albümden, kültoğlukült bir şarkının trafiğinde yeni nesil bir şarkı yazmış olmaları. bunu

    -bilerek ve isteyerek yapmış olabilirler

    ya da

    -bilmeden ve istemeden şarkı trafiği bu şekilde gelişmiş olabilir

    iki türlü de ben bunu bir saygı göstergesi olarak yorumluyorum. thrash metal tarihinin en iyi albümlerinden biri master of puppets. metallica'nın tabii ki eskisi gibi thrash yapmasını falan beklemiyoruz ancak bu şekilde bir dönüşüm, bir köklere dönüş hamlesi her zaman yüz güldürür. bunu anthrax de yaptı, slayer da yaptı. hiç biri metallica kadar "pop" a göz kırpmadı belki ama saptıkları farklı yollardan dönüp dolaşıp tekrar yola çıktıkları yerde buldular kendilerini. burada numetal-metalcore sevenlere bok atan bir tayfa var gerçi onlar okumasın burayı madem ama korn da aynı şeyi yapıyor. şu son yayınladıkları iki şarkı resmen köklere dönüş şarkıları. the paradigm shift de bunun başlangıcıydı zaten. st. anger sonrası gelen death magnetic gibi.

    ha bu arada yine heyecandan unutmayalım, ki bu da tezimi destekleyen bir şey:

    yine trafik olarak hardwire to self destruct ile damage inc arasında da bariz benzerlikler var. alıcı gözüyle bir dinleyin ikisini de, anlayacaksınız.

    master of puppets'ın yayınlaşının 30. senesinde çıkacak yeni bir metallica albümü ve yayınlanan 2 şarkısı da master of puppets albümüne saygı duruşu niteliğinde.

    heyecanlanmamak elde değil.

    btw notu: aynı başlığa ikinci kez entry yazmak huyum değildir ama bu seferlik hoş görün. *
  • oha oğlum taş gibi şarkı lan bu. sevim koş metallica çalıyor diye bağırdım inan ki.

    davul atak- checked
    kirk solosu- checked
    iki tekrar nakarat- checked

    yapmayın böyle taşa dönersiniz, çarpılırsınız. pırıl pırıl bir şarkı olmuş. hayatında stüdyonun önündeki bile geçmemiş klavye müzisyenlerinin eleştirilerini dinlemeyin siz boşverin.

    peşin edit: o soloyu çok bekledik kirk. çok.
  • "moth into flame ...and justice for all'da yer alan bir şarkı olsaydı nasıl tınlardı" diye kafa yoran çılgın bir metallica hayranı 2016 model şarkıyı 1988 model hale getirmiş. akıllara zarar bir şey olmuş. ibret almak isteyenler buyursun :

    https://www.youtube.com/watch?v=b3tbfbdecpo
  • bu şarkı hemen metallica klasikleri arasında yerini aldı. şu ana kadar çaldıkları her konserde seyirci inanılmaz olumlu tepki gösterdi şarkıya. hatta porto riko konserinde grup seyircinin gösterdiği tepkiden sırıtarak çaldı şarkıyı.

    kimse kusura bakmasın ama bu şarkıya laf eden dalyaraktır. adamdan sayıp karşıma alıp konuşmam. konuşmayı siktir et susuzluktan ölse ağzına bile işemem.
hesabın var mı? giriş yap