muğ ^*

• ateşe tapan, "zerdüşt inanırlarından bir grup", "zerdüşt dini önderi" anlamındaki muğ sözcüğü (çoğulu muğan/mugan), eski iran'da bir hanedan adıdır. bu aile hem zerdüşt öncesi hem de zerdüşt sonrası dönemde her zaman din adamları ve dinî liderler yetiştirmiştir. muğlar gizemli kişiliklere sahip olup, birtakım gizli ilimlerle de uğraşmışlar. muğ bazı yazarlarca "zerdüşt inanırlarının kıblesi ve tanrıları" olarak tanıtılır.
  
  zerdüştilik, iran’ın batı ve güney bölgelerinde yaygınlaşmaya başladığında muğlar yeni dinin öncüleri olarak ilerlemeye başladılar. avestâ'da "din adamları ya da ruhban sınıfı" athravan^* sözcüğüyle ifade edilirken, eşkânîler ve sasanîler dönemlerinde "muğ/muğan" adı verilmiştir. daha eski şekli meğubet olan mubed sözcüğü ise günümüze kadar zerdüşt din öncüleri ve din adamlarının adı olarak kullanılmıştır.
  
  iranlılar rahiplerine magi diyor, onlara halk ile tanrı arasındaki aracı gözüyle bakıyor, gittikleri savaşı kazanabilmek için rahiplerle en gözde putlarını yanlarında götürüyorlardı. magi savaşın kazanılması için tanrılara etkiyebildiğine göre, ineklerin daha fazla süt vermesi, tarlalardan daha fazla ürün alınabilmesi ve koyunların sırtındaki yünlerin de artması için de tanrıları etkileyebilirdi. muğların şarap ve meyhane ile sıkı ilişkisi olduğuna dair; muğ şarap ve mey sözcükleriyle de yakın ilişkili olarak kullanılır. belâmî'ye göre; şarap içmek zerdüşt gelenekleri arasında yer alır. fars edebiyatında muğ, "muğkede", "muğbeççe" sözcükleri birer terim olarak "şarap içen", meyhane ve sâkî anlamlarında kullanılır. fars şiirinde özellikle hâfız'ın dizelerinde muğ, muğbeççe vb sözcükleri şarap ve meyhane ilgileriyle geçmiştir.
  
  (bu metni yaklaşık komple aldığım kaynak..)
  
  [şeyhi muğların yurduna götürdüler; dervişler feryad ve figan ederek kalakaldılar!] feridüddin attar - mantıku't-tayr
  
  (bkz: magus), magic, mage, mecus, mecusi