• an itibariyle son sayfasını da okuyarak bir devri daha kapattığım güzel bir eser. özellikle ilk sayfalarına depresif bir şekilde başlamışken son sayfayı yüzümde hafif bir tebessüm ile okudum. bana kalırsa kendini mutsuz hisseden her insan, en azından neden mutsuz olduklarını öğrenmek için, mutlaka bu kitabı okumalıdır.
    bertrand russell amcamız bu kitabı boşuna yazmadı elbette.

    kitaptan bazı notlar:

    "... istediklerimizin bazılarını elde edememek mutluluğun ayrılmaz bir koşuludur..."

    "...okura şunu inandırmak istiyorum ki, ileri sürülenler ne olursa olsun, mantık, mutluluğa ambargo konulmasına karşıdır; üstelik bence üzgünlüklerinin evren hakkındaki görüşlerinden ileri geldiğini içtenlikle iddia edenler, atı arabanın arkasına koşmaktadırlar; gerçekteyse mutsuzlukları bilmedikleri bir neden dayanır ve bu, onların dünyanın daha az zevkli yönleriyle ilgilenmelerine yol açar..."

    "...insanoğlu işbirliğine muhtaçtır ve doğa kendisine, biraz noksan da olsa, işbirliği için gerekli dostluk içgüdüsünü vermiştir..."

    "...bir kişi, başarıyı istemekle kalmayıp, bütün benliğiyle başarının peşinde koşmanın ödev olduğuna inandığı ve böyle yapmayanı zavallı bir yaratık olarak gördüğü sürece, hayatı, mutluluk vermeyecek derecede yoğun ve tedirgin olacaktır... "

    "... insanlara kazandıkları başarıyla ne yapacakları öğretilmedikçe, başarının can sıkıntısına yol açması önlenemez... "
  • sahip olmadığımız şeylere bakarken, "benim olsaydı nasıl olurdu?" diye düşünme eğilimindeyizdir ve işte böylece yokluğu hissederiz. oysa bunun yerine sahip olduğumuz şeyler için sık sık şunu düşünmemiz gerekirdi: "bunu kaybetsem ne olurdu?"

    -arthur schopenhauer.
  • bertrand russell'in yasam deneyimleri ve gozlemlerine dayanarak yazdigi mutluluk rehberi. ilk kez 1930 yilinda yayinlanmis.

    84 sene onceki yasamin simdikine bu denli benziyor olusu cok sasirtici.
  • biraz evvel bitirdiğim bertrand russell kitabı. 1930 yılında basılmış olmasına rağmen verdiği mesajlar ve yaptığım çıkarımlar ile güncelliğini halen koruyan harika bir eser, başucu kitabı hatta.

    aurelius'un düşünceler kitabından aldığım tadın ve öğrendiğim şeylerin çokça benzerini verdi bana. ilk bölümünde mutsuzluğun sebeplerinden -heyecan, can sıkıntısı ve çekememezlik gibi- bahsederken ikinci kısımda ise mutlu olmak için neler yapabileceğimizden -severek yapılan bir çalışma, hobiler ve sevgi- bahsediyor.

    genel itibariyle dış etmenlere değinmeden kendi iç dünyamızda ve düşüncelerimizde yapabileceklerimizden bahseden russell kitabı böylelikle ucuz kişisel gelişim kitaplarından da ayırmış oluyor. yani sihirli bir değnek ya da ne bileyim bir anda her şeyi değiştirecek tek kitap değil de gerçek bir kitap okuduğunuzu hissediyorsunuz.

    kitaba puanım: 5/5

    birkaç alıntıyla bu kısa yazımı sonlandırmak istiyorum;

    "istediklerimizin bazılarını elde edememek mutluluğun temel koşuludur."

    "bir noktaya kadar paranın da mutluluğun artmasında etkili olduğunu yadsımıyorum, ama o noktadan sonra arttıracağını da sanmıyorum."

    "bizim, atalarımızdan daha az canımız sıkılıyor ama can sıkıntısından daha fazla korkuyoruz."

    "akıllı insan, sorunlarını gerektiği zaman düşünür: başka zamanlarda ise başka şeyler düşünür; gece hiçbir şey düşünmez."

    "erkeklerin kadınların dış görünüşlerine bakarak sevmelerine karşılık, kadınlar erkekleri karakterleri için sevme eğilimi gösterirler. bu noktada, kadınların erkeklerden üstün olduğunu belirtmek gereki, çünkü onların erkeklerde aradıkları nitelikler, erkeklerin onlardan aradıkları niteliklerden üstündür. ama iyi bir karaktere sahip olmanın iyi bir görünüşe sahip olmaktan daha kolay olduğunu hiç sanmıyorum; hiç değilse kadınlar, iyi bir görünüşe sahip olmak için ne yapmak gerektiğini, erkeklerin iyi bir karaktere sahip olmak için ne yapmak gerektiğini bildiklerinden, daha iyi bilirler."

    "eğer birbirimizin düşüncelerini okuyabilseydik, bence bunun ilk sonucu, bütün dostluklar sona ererdi; ikinci sonucu çok iyi olurdu, çünkü arkadaşsız bir dünya çekilmeyeceğinden, insanlar birbirleri hakkındaki gerçek düşüncelerini saklama gereksinimi duymadan dost olmayı öğrenirdi."
  • bertrand russell'in orjinal ismi the conquest of happiness olan eserinin turkce adi. kişi mutluluğa başkalarını suçlayarak değil, belirlediği hedeflere erişmek için mücadele ederek ve bu mücadele sırasında eğlenerek ulaşır. üstelik kişi bu mücadeleyi iç dünyasına değil, sosyal yaşamına dönerek vermelidir.

    (bkz: #70255306)
  • iki kedi aralarında konuşuyorlarmış. biri demiş ki:

    - ben hayatta iki şey biliyorum: birincisi mutluğun kuyruğumda olduğunu. ikincisi onu yakalamanın imkansız olduğunu. ne kadar uğraşsam da kuyruğumu yakalayamıyorum.

    ikinci kedi söze girmiş,
    - ben de hayatta iki şey bilirim: birincisi mutluluğun kuyruğumda olduğunu. ikincisi onun hep benimle olduğunu. biliyorum ki ben ne kadar koşup oynasam da uzaklaşsam da mutluluk daima peşimden gelecektir.
  • adamım bertrand russell bu keyifli kitabında " erkekler birbirlerini işleri konusunda kıskanırlar, kadınlar ise her konuda " diyerek tespit gibi tespit yapmış toplumdaki kanayan yaralara parmak basmıştır. " illaki kişisel gelişim kitabı okuyacaksan işte sana kapı gibi kitap. oku, silkelen ve kendine gel" dedirtir adeta.
  • schopenhauer'in kitabını yeni bitirdim. daha önce de yazıldığı gibi belli noktalar var. kitap bunların etrafında dönüyor.

    genel olarak anlatılmak istenen şeyleri aşağıya yazıyorum. yine de tamamını okumakta çok büyük fayda olduğunu belirtmek isterim.

    -sağlık en büyük hazinedir.
    -mutluluk yoktur, acıdan kaçınma vardır.
    -bilinç her şeydir.
    -anın kıymetini bilmek gerekir.
    -ömrün ilk yarısı ile ikinci yarısı çok farklıdır ancak ikisinin kıymeti de bambaşkadır.
  • tüm sanat dalları gibi öğrenilebilir ama asıl başarı yetenekte biter. bazı insanlar mutluluğun kendisi olmuş artık kurşun bile işlemez onlara. vallahi en çok size özeniyorum mutluluk perileri. ben ayda en az iki kez mutsuzluk kuyusuna kafamı uzatıp bir bakarım ne oluyor aşağıda diye. ki pozitif enerjimle bilinirim düşün artık. bir de pozitif olmasam kuyudan tulumbayla su çeker gibi çekerler artık.
  • yazar, mutsuzluğun ve mutluluğun nedenlerini şu başlıklar altında toplamış:

    mutsuzluğun nedenleri;

    1. byron mutsuzluğu( çok bilenin mutsuz olduğu iddiası)
    2. rekabet
    3. can sıkıntısı ve heyecan
    4. yorgunluk
    5. çekememezlik
    6. günah duygusu
    7. işkence korkusu
    8. kamuoyu korkusu

    mutluluğun nedenleri;

    1. keyif
    2. sevgi
    3. aile
    4. iş
    5. kişisel olmayan ilgiler
    6. çaba ve kabullenme
    7. mutlu insan
hesabın var mı? giriş yap