mutluluğu parayla satın alabilmek
-
tamamiyle materyalist bir yaklasim. ya da kisinin mutluluk kuraminin tamamen satinalinabilir degerler ustune kurulmus oldugunun isareti.
-
(bkz: roman abramovic)
-
paranin miktarina bagli olarak aşk,dostluk,sevgi'nin de eklenecegi eylem obegi *
akil ve bilgi ile harmanlanmazsa olmaz tabii.. -
bir insan bütün parasini biryerlere bağişladiktan sonra kendini mutlu ve huzurlu hissedebilir mesela.. bu da bir nevi parayla mutluluğu satin almaktir.. duygularin fiyati veya ödeme şekli yoktur dimi ne de olsa..
-
bi cok olayda mutlulugun parasızlıktan dolayı kaybedilebilecegi dusunuldugunde,mutlulugu saglayan ortamı korudugu icin dogru bi onerme gibi.
-
hayali bir ticaret.
mutluluk satın alınmaz,olsa olsa çubuğu alınır. -
-
n.ş.a. na mümkün hadise. olabilse, super olay. bastır parasını, al... amma velakin o zaman da mutluluk zenginin tekeline geçecek, fakirler ne yapacak... iyi ki yok böyle bişi, yoksa haksızlık olacak.
-
sürekli aksi iddia edilen bu durum gerçek hayatta sıkça görülmektedir.
-
çağımızda sıkça rastlanan durum. özellikle kapitalist sistemde olmazsa olmaz bir zorunluluk. kimilerine göre dolaylı yoldan ilişkilendirilebilecek bir iddia:
"insan parası varsa çalışmak zorunda kalmaz; böylece zamanı satın alır. bu kalan zamanda da kendini mutlu edebilcek şeyleri yapar. yani para mutluluğu satın alır." albert camus
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap