nakibü'l-eşraf

• lit^*: şereflilerin temsilcisi/lideri
• nakîbü'l eşrâf: şeriflerin vekili. peygamber soyundan olanların işlerini görmek üzere, içlerinden hükümetçe görevlendirilen memur.
  
  nakîb: herhangi bir toplumun başı/reisi/vekili, işlerini gören kişi.
  eşraf: şerif'in çoğulu. şerif ilk başlarda tüm ehl-i beyt için kullanılırken sonraları, sadece hasan'ın soyundan gelenlere denilegelmiştir. burdaki kelime kalıbında bulunan şerif ise, tüm ehl-i beyti temsil eder.
  
  en bariz sorumlulukları; bu soya mensup olanlara, devlet tarafından yapılan ödemeleri kayıt altına almak, bu soydakilerin doğum/ölüm tarihlerini kaydetmek, soydaşları ile devlet arasındaki iletişimi sağlamaktı.
  
  devlet, bu soydaki insanlara fazlasıyla ayrıcalıklar sağladığı için, araya kimsenin kaynak yapmaması amacıyla bu teşkilatı kurmuştur.
  
  işte o ayrıcalıklardan birkaçı:
  " osmanlı devleti’nde “hâne-i gayr ez-avârız”a dahil olan kesimden sayılan seyyid ve şerifler, avârız-ı dîvâniyye ve tekâlîf-i örfiyye gibi vergilerden muaftı. seyyid ve şeriflere aylık, altı aylık veya yıllık tahsisatların yanında cevâlî gibi gelirlerden pay ayrılır ve özel ihsanlarda bulunulurdu. " kaynak
  
  osmanlı'nın duraklama evresinden itibaren de yavaş yavaş yolsuzlukların başladığı kurumların başında gelir.
  (bkz: müslüman ayağına yatmak)