neler almalıyım yanıma

• edip canseverin bir siir dortlemesi.. birincisi soyle;
  
  " siir icin: yilgi, sessizlik, yavaslatilmis uyum
  
  aci icin: bir kandil, bir tutun kesesi, bir iskemle kirik- cocuklar kapi onlerinde otursunlar, oynasinlar yada-
  
  dus icin: kendini denizde sanan o bunak kaptan- gerekli cok-
  
  sarki icin: kalmadi ustumde tek dize- ama- o dizelerin sesi var,
  ilk agizdan ciktiklari gunku gibi, pespembe renkleriyle-
  
  zaman icin: yer degistiren golge- yeterli-
  
  mevsimler icin: portakal, bogurtlen, aycicegi
  
  ask icin: unutkanlik ya da
  dikkatle kullanilan ve degistirilebilen bir kac ani
  
  ofke icin: marks, lenin, vb.
  
  okumak icin: dostoyevski, marquez, sait faik- baskaca kim olabilir dusunmeli-
  
  siirse, elbet
  akdeniz sairleri.
  
  keser, civi, kerpeten
  canak comlek
  gerekli hepsi
  bir kayik kiyida
  aksam serinligi, urperti
  ve sazliklarin orada
  orada sazliklarin
  bir sabah erken
  gunes dogmadan daha
  birden bire ikimiz
  kotuler gibi bir siiri
  arar gibi kendimizde belli belirsiz."
• şiirin ikinci bölümü de şöyledir:
  
  “sahi
  neler almalıyım yanıma
  bir kapı açıldığında hemen
  söylenen ilk sözler gibi
  önceden pek düşünülmemiş
  -düşlerde yaşayan belki- birkaç eşya.
  
  demin yanımdan
  ufacık bir kertenkele geçti
  ve yitti birdenbire
  gözlerimdeki kırmızı taşlar arasında
  
  çocuğum kopar o gülü
  geri ver ona sonra
  güle
  geri ver, geri ver!
  
  ah düşsel yolculuk
  bir sürü yolculuktan kalma.
  
  güle sor sen en iyisi
  dilini kanatmadan.”^*
• dörtlemenin ücüncü siiriyse söyledir;
  
  gittigim yere hepsi
  doluyo yavas yavas nasilsa
  iste
  kendini göge benzetmeye calisan
  poz vermis göle bakarak
  animsiyorum seni. derken
  buluyorum da.
  
  sinirsiz bir uykusuzluktur böyle
  her yolculugum benim
  kosusan geyiklerle dopdolu
  ve ucan baliklarla.
  
  ögrendim bu uykusuzlugu da sonunda
  kim olacak, sen
  tasirdin sinirsiz bakislarini
  burda, sabahin beyaz acisinda.
  
  edip cansever
• dörtlemenin dördüncü şiiriyse şöyledir:
  
  bir gün seninle ve sevişmeden
  sevdaya baktık ikimiz
  yıllarca, günlerce, kısa bir süre
  yalnızca ona, sevdaya.
  
  yanımda taşıdım her yolculukta bunu
  taşlarla kanattım, suyunla yıkadım sonra
  yeni ısırılmış bir elmaydın da suyunla
  bazan de yemyeşil yaptım, gözlerin oldu kuşkusuz
  en yeşil yapraklarla ova ova.
  
  yolculuk!
  günler içindeyim ben
  bir günün tam ortasında.
  
  edip cansever
  -şairin seyir defteri-
• beşinci şiiri kesinlikle yoktur. dörtlemedir bu.