new york city

• new york'ta ağlayan etrafa koşuşan çocuk yoktur.
  buradaki insanları anlamak için çocuklara bakmak yeterlidir. new york city'de yetişen çocuklar bizdeki en kibar çomarın seviyesine ana okulunda ulaşır. ilk okuldan mezun olduklarında ise türkiye'deki birçok üniversite mezunundan daha ağır başlı ve dengeli davranışlar sergiler.
  
  türkçe'de tam karşılığı olmayan "decency", veya "integrity" gibi mevhumlar aile terbiyesi müfredatında yer almaz. insanımız bu tarz ahlaki değerlerden yoksun olmayı bir avantaj olarak görür, kıvırtmaya, laf cambazlığı yapmaya çok müsaittir.
• yıllık kazancınız 750k usd ve üzeri değilse arada gezmeye gidip "ooo ne güzel gökdelen amk" diyip geri dönmeniz gereken şehir. ya da gidin yaşayın, bana ne. aynı paraya çok daha iyi şartlarda yaşayabilmek varken, gidip göt kadar odaya binlerce dolar bayılmak, orta karar bi restoranda iki kişilik akşam yemeğine tip dahil yüz küsur dolar saymak da bi tercih. ya da new jersey, nassau gibi sikik bölgelerde yaşayıp yihuu niyorkta yaşıyom ben diye sevinirsiniz. beylikdüzünde yaşayıp istiklale ayda bi kere gitmek gibi bişey. manhattan ise kocaman bir avm. başka hiç bir özelliği yok. arada bir gidip gezmek, alışveriş yapmak dışında orada gerçekten yapılabilecek bişey yok. bütün amerikan ürünlerinde olduğu gibi, rüya gibi pazarlanıp, vadettiğinin onda birini sunmayan bir başka şey. gidip mal gibi savunmayın şu şehri.