• havadandır veyahut hastayımdır diye düşünmeye çalışıp sürekli ertelediğim olaydır. bir kaç kişiyi küçük aralıklarla kaybetmemden sonra başlayan depresyonun dibini ekmekle sıyırıyorumdur belki de
  • bir şeylerin birikmiş halidir..
  • ara sıra çevredeki herkesten sıkılmayı de beraberinde getirerek bir süreliğine hayatın içine eder
  • mesele nedir biliyor musunuz?

    an gelir ufacık bir şeye kafayı takar olmuşsunuzdur ancak o kadar fazlalaşmıştır ki bu durum artık kontrol edemezsiniz. içinizde bogucu bir sıkıntı hissedersiniz ama sebebini hatırlamazsınız. ne olmustu ki dersiniz. ic dünyanızda bir sıkıntı olduguna eminsinizdir, üzgünsünüzdür, kaşlarınız çatıktır.. ruhunuz daralıyor ve nefes alamıyorsunuzdur ama sebebini hatırlayamazsınız.

    bakın gerçekten çok acıdır hatırlayamamak. bir zaman sonra sizi üzen şeyleri hatırlayamamak başka bir boyuttur. şimdi kimi der ki oh ne güzel hatırlamıyorsun işte.

    ama öyle değil. sizin dediğiniz unutmak unutabilmek. burda bir şeyler oldugunu biliyorsunuz. gene bir şeyler içinizi kemiriyor. biri bogazınızın içinden gırtlagınıza yapışmış ama bilmiyorsunuz hatırlayamıyorsunuz.

    ve aglayamıyorsunuz.
  • kronik mutsuz insanların ortak noktası.

    çünkü kronik mutsuz bir beyin sadece mutsuz olmak için sebep arar zira mutsuz olmak kolaydır, mutlu olmak sağlam bir mental ister.
  • bana çok sık olur.
    hiçbir sebep yokken durduk yere gelir bi yoklar modumu iyice düşürür neden olduğunu bilmediğim için de kendimi bilinmezliğin verdiği bi şeyle daha fazla gergin hissederim, hiçbir şey yapasım gelmez yaptığımdan da asla keyif ve verim alamam bir köşeye geçer çaresizce en az kayıpla geçmesini beklerim. daha fazla huzursuzluk kaplar her yanımı. sanki bir şey olmuşcasına tribe girerim fakat işin kötü tarafı ne zaman bunu hissetsem ardından yavaş yavaş gelir bi şeyler.
    altıncı hissimin beni yanılttığını daha görmedim keşke görebilsem ama yok abi, bir insan bu kadar olamaz. millet bana büyücü müsün kahin misin nesin kötüyü çağırma diyor artık ama elimde değil.
    keşke normal insanlar gibi hislerim bu kadar kuvvetli olmasaydı da kafama takmadan durabilseydim. şimdi al başına belayı. bakalım sırada ne var geliyor gelmekte olan…
  • şarkısı vardır;

    "sonra üzülsem,
    üzüldüğüme üzülsem"
  • sık sık kendimi içinde bulduğum durumdur. nedenini düşünüyorum aklıma hicbir mantıklı sebep gelmiyor. bir anda bu duygu gelip o günümü ve bazen takip eden günlerimi bana zehir ediyor. aslında mutlaka bazı sebepler var ama ben kendimi bunlara takilmayacagim diye surekli baskilamaya çalışıyorum. anlıyorum ki bazen basaramiyorum. çok anlamasam da kanaatimce bu ruh halinin kişinin burcuyla alakası olma ihtimali yüksek. bazı kişiler dışarda anlatsa başka kişiler tarafından gülerek karşılanarak önemsiz görülecek bazı olayları çok daha fazla detaylandirip daha fazla düşünme ve sorgulamasiyla bu duruma düşüyor. en azından bende böyle oluyor.
  • hoşgeldin depresyon
hesabın var mı? giriş yap