nurdan gürbilek

• geçen gün bir kitapçıya girip bütün kitaplarını aldım. 8 kitaplık bir set. peş peşe okumaya başladım. bu yaşıma kadar okumadığıma öyle pişman oldum ki... ufkum resmen iki katına çıktı, sırf bu yüzden bazı romanları baştan okuyacağım. edebiyat eleştirmeni diye okumaya başladım ama karşıma bir yakın dönem kültür tarihçisi çıktı. memur çocuğu olma halini (ki yazarken bile içimi sıkan bir konudur, bu çocukluğun kronolojisi ve zihinde bıraktığı tortu) öyle güzel anlatıyor ki, oğuz atay, yusuf atılgan analizlerinden daha çok önemsedim. yıllardır yazamadığım, ifade edemediğim konuları önümüze sermiş. taşradaki memur / öğretmen çocuklarının 70'lerde neden/nasıl solcu olduklarını berrak bir şekilde anlatmasıyla da zihnimdeki kilitleri çözdü. nice kitaplara inşallah.