nurullah ataç

• ömer asım aksoy'un gözlemine göre son yapıtlarındaki türkçe kullanım yüzdesi 98'dir. şu sıra kendilerinin kitaplarını okuyorum ki ayrı yazılan farsça "de" dışında oldukça seyrek yabancı sözcük kullanımı var, "ve" yerine "ile" kullanmakta çoğunlukla. yazının bir yerinde örneğin bir parantez açar ve "şu tilcik^* yerine türkçe nen^* bulamadık" der arada. örneğin son denemelerinin birinde "şüphe" sözcüğünün türkçesinin bulunmamasından yakınmış. bugün biliyoruz ki "şüphe" yerine "kuşku" kolaylıkla kullanılmakta. ne ilginç. kuşkusuz geçen yıllar...
  
  aralarından seçtiğim kimi yazarların türkçe kullanım oranı:
  
  şinasi............................................... 33
  nutuk (atatürk)................................ 35
  namık kemal................................... 38
  halit ziya uşaklıgil........................... 51
  ahmet hamdi tanpınar................... 62
  reşat nuri güntekin........................ 74
  cemal süreya.................................. 80
  aziz nesin....................................... 85
  fazıl hüsnü dağlarca..................... 92
  nurullah ataç.................................. 98
  
  (bkz: dil devrimi)
  
  *
  
  @levenspiel'in eklemesiyle:
  
  selam. kuskuyu kullaniyoruz evet, ancak atac ve o donemin ozturkce neferleri kusku'nun suphe icin yeterli bir karsilik olmadigini dusunmusler.
  
  atac soyle demis:
  
  "cunku kusku doute [doubt] demek degil olsa olsa soupcon [suspicion] demektir. kusku bir guvensizlik gosterir. ben bu sozden kuskulandim demek bunun altinda bir kotuluk, baska bir dilek sezdim demektir."