• ey talih,
    ay gibi
    değişkensin,
    hep büyüyen
    ve küçülen;
    menfur hayat
    önce zulmeder
    sonra teselli eder,
    zihnin görüşüne göre;
    fakirlik
    ve kudreti
    buz gibi eritir.
    talih, canavar
    ve boş,
    sen çark-ı felek,
    sen kötüsün,
    servet geçicidir
    ve daima kaybolur,
    gölgeli
    örtülü
    bana da zarar veriyorsun;
    şimdi oyun süresince
    çıplak sırtımı
    senin kötülüğüne teslim ediyorum.

    talih, sağlıkta
    ve erdemde,
    bana karşıdır,
    güdülen
    ve sindirilen,
    daima esarette.
    o halde şu saatte
    gecikmeksizin
    titreyen tellere vurun;
    madem ki kader
    güçlü kimseyi yere çalıyor,
    herkes benimle birlikte ağlasın
  • o fortuna
    velut luna
    statu variabilis,
    semper crescis
    aut decrescis;
    vita detestabilis
    nunc obdurat
    et tunc curat
    ludo mentis aciem,
    egestatem,
    potestatem
    dissolvit ut glaciem.

    sors immanis
    et inanis,
    rota tu volubilis,
    status malus,
    vana salus
    semper dissolubilis,
    obumbrata
    et velata
    michi quoque niteris;
    nunc per ludum
    dorsum nudum
    fero tui sceleris.

    sors salutis
    et virtutis
    michi nunc contraria,
    est affectus
    et defectus
    semper in angaria.
    hac in hora
    sine mora
    corde pulsum tangite
    quod per sortem
    sternit fortem,
    mecum omnes plangite
  • entel bünyelerin batsın bu dünyası.
  • her dinlediğimde üşüme & korkma arası bir his yaşatan mükemmel eser.
  • "nunc obdurat" diyip ardindan "koyyyim turrrr at" diyen koro arkadaslariniz varsa gecmiste, parcayi soylerken ne yapacaginizi bilemezsiniz.
    hyair, bisey degil, tum parcayi ezbere biliyorum nerdeyse ama nunc obdurat tan sonra gercekte ne geldigini ezberleyemedim yillarca bunlar yuzunden *
  • ateş hattının başında çalan müzik
  • vurursunuz eyvallah da ölmezsem sıkıntı büyük demenin güzel bir şekli.

    "madem ki kader güçlü kimseyi yere çalıyor, herkes benimle birlikte ağlasın!"
  • "almanlığımdan aldığım tadı hiçbir şeyden almadım" hissini anlaşılabilir ve kıskanılabilir kılan eser. en çok da andré rieu şefliğindeki şu versiyonunda solistinden orkestrasına, seyirciden rieu'ya herkes bu histe gibi geliyor bana, eh haklılar da.
  • güzel olan herşey gibi kullanılmış, yıpratılmış, ayağa düşürülmüş eser...
  • yıllarca "bu parçanın adı ney lan??" diyerek soruşturduğum, daha sonra therion'un yorumuyla duyar duymaz eureka nidalarını basacak kadar adını öğrendiğime sevindiğim eser.
hesabın var mı? giriş yap