• okul çağında ki çocuk.öte yandan "orospu çocuğu",denemeyecek ortamlarda "okul cocuğu","anladın sen" şeklinde kullanıldığınada şahit oldum.

    (bkz: ben bugun bunu gordum)

    yıllar sonra gelen edit : ben niye böyle bir entry girmişim yahu.
  • ilkokuldan mezun olmamın üzerinden uzun denebilecek zaman geçti. çizgi filmler değişti, teknoloji ilerledi, abd başkanlar değiştirdi vs.
    ilkokuldan mezun olunca okul çocuklarıyla da fazla bir ilişkim kalmadı. zamanla kendimi o zümreye yabancı hissetmeye başladım.
    okul çocuğu denildiğinde benim aklıma ilkokula giden mini boy insanlar geliyor. ortaokul da dahil. fakat liseye gidenler okul çocuğu değil, "liseli".

    geçen gün bir okul çıkışına rast geldim. okul çocukları, okuldan çıkmanın keyfiyle oraya buraya koşturuyor, bağrışıyordu. dikkatimi çeken bir şey oldu. bu çocuklar, bizim zamanımızdaki gibi birbirleriyle, şakalaşıyor, birbirlerine sesleniyordu. sanki nesiller hiç değişmemiş gibi benim okulumdakilere benziyorlardı. şişman, gözlüklü, zayıf, sarı saçlı, gereğinden fazla şımarık gibi standart tipler hiç büyümemiş, hala her sabah derse gidiyor gibiydiler.

    popüler kalıplar, yeni moda kelimeler işin içine girse de tarzları büyük ölçüde benzerdi. sanki nesiller arası kültür taşıyıcılığının tavşan atletliğini yapıyor gibiydiler.
  • çocukluktan çıkmak, çocukluğa veda şöyle bir şey: hafta sonunda kar yağdığında okullar tatil olmayacak diye üzülmek. çocuk kısmı sevinecek şeye dikkat eder. yetişkinler üzülecek şeylere ayarlılar. bu okul çocuğu kuşağı çocuk değil mi? gitti gider, belirtisi kuşkuya yer bırakmıyor. çocuklar üzülmeye üzülür, ama hesapla değil, o anın getirdiğiyle üzülür.

    sınıfta kalmak bir deneyim olarak okul çocuğunun askerliği, asker ocağı gibi bir şey.

    çocuğu okula evlatlık verip kurtulmak.. sokak çocuğu sokağa verilmiştir, sitelerde işi site parkı ve site arkadaşları üstlenmiştir.
hesabın var mı? giriş yap