oldhand raider

• bir konuda karşısına çıkmadan önce elle tutulur argümanlarınızın olmasında fayda olan insan, dost, oda arkadaşı.
  osmanlıca bilen mühendis adayı, sulu yemek yapmayı bilen erkek. friendskolik.
  özel gücü: sesiyle dağları devirme ve zaman zaman hepimizi şaşırtma.
• işi cumulative distribution functiona vurursak görülen odur ki hayatının en az iki senesini herhangi bir yere (neresi olduğu farketmez) geç kalmakla geçirmiş olan sibernatik organizma.
• (bkz: amoli)
• turkce ulke isimleri teorisi calismasi nedeniyle tebrik etmek istedigim yazar.
• (bkz: truly exceptional)
• eski köye yeni adet getiriyor utanmadan.
  (bkz: makas yelpaze tokmak)
  
  doğrusu için:
  (bkz: taş makas kağıt)
• kayıp yazar olduğum iki ay boyunca, bana ekşisözlüğü aratmayan; her sıkılıp bunaldığımda yine bir şeylerden kaçmak için sözlüğü açacağıma ya da başka asosyal salak şeyler yapacağıma yanımda durup bana böyle gereksinimlerimin olmadığını farkettiren; her zaman yanımda olduğunu bildiğim oda arkadaşım ve ötesi. ayrıca,
  (bkz: fsn)
• üniversite yıllığını aşağıdaki yazıyla taçlandırdığım genç:
  
  ‘oğlum şu zaman ne kadar eğlendik hatırlıyor musun?’ ya da ‘kanka, şunu yaptığımızda ortamın kralıydık’ gibi şeyler yaz(a)mayacağım sana, çünkü böyle olaylar adı üstünde belli bir zaman dilimi içinde gerçekleşen ve belki sadece sıradanlığın dışında oldukları için hatırlanan enstantanelerdir. bunları yazacak olanlar sadece ‘üniversite arkadaşları’dır. kimse bizim gibi olamaz kardeşim. her gece aynı havayı soluyan, aynı kaptan yemek yiyen, verilen her karara göre farklı yönlerde ilerlenilen bu hayatta o kararları alırken yanında duran, somutluktan olabildiğince sıyrılıp soyut diyarlarda gezinirken sadece küçük bir bakışla veya mimikle bile diğerinin kederini ya da sevincini yakalayabilen ve ne olursa olsun bunu paylaşması bilen, bu dünyada olduğu kadar bunun sonrasında olan bitenle de ilgilenen ve korkularını-arzularını-tutkularını ve zaman zaman dış dünyanın güçlü dalgaları karşısında rotadan sapma oranları farklı olsa da genel olarak hayatını aynı hedefe doğru yönlendirmiş olan iki insandan bahsediyoruz burada. anlayamazlar be arkadaşım, onlar hiç ‘biz’ olmadı ki anlasınlar. bir gün bana, eskiden çok arkadaşın olduğunu ama tam anlamıyla çok yakın dost olarak nitelendirebileceğin birinin olmadığını söylemiştin. şunu bilmeni isterim ki sen benim için öyle birisin kardeşim. sen beni şu anda öyle görüyor musun bilmiyorum ama öyle değilse bile şu kalan zamanda, senin kalbinde öyle anılmak için her şeyi yapacağımı bil.
• hakkında aşağıdaki yıllık yazısını yazdığım şahs-ı muhterem...
  
  "sene 2003, kafamda bir sürü problemle hiç arkadaşım olmayan bir şehirdeyim. saçma sapan adamlar etrafımda bu yeni okula kayıt yaptırıyoruz. yurda geldik, kayıt sırasında arka arkayaydık…odalar iki kişilik, yurt görevlisi bize baktı, sonra biz birbirimize baktık, sonra tekrar yurt görevlisine baktığımızda aynı odaya kaydolmuştuk bile. ve 4 sene geçti be kardeşim, acısıyla tatlısıyla 4 sene…ailemden daha çok gördüm seni, her yaptığıma güldün ve hiçbirini unutmadın. ben de seni asla unutmayacağım kardeşim. düşüncelerimiz çakıştı, sabahlara kadar konuşup tartıştık, kimi zaman sonuca vardık kimi zaman ortada kaldı ama konuştuk, hep birbirimize bir şeyler kattık…senin yemeklerini de seviyorum artık, belki çaresizlikten ama seviyorum ya işte, aslında seninle olduğu için seviyorum…sana, tutarlılığına ve düşüncelerine her zaman saygı duydum. paylaştıklarımız yüce şeyler amoli, ideallerimiz yüce şeyler. şimdi bir hüzün kapladı içimi, seneye amoli diye biri olmayacak yaşadığım yerde. yılışıp, uğraşacağım, sinirlendirmeye çalışacağım ve her defasında zekice bir cevabıyla karşılaşacağım can kardeşim amoli olmayacak…ne acı…4 sene geçti -nasıl geçtiğini anlamasam da- ama o yaz sonu hala aklımda, hüzünlendim şimdi, fena bu, öğğğk, iğrenç, sevmedim amoli bu durumu … "
• (bkz: #10362484)