ölüler de sanır ki diriler her gün helva yiyir
-
ölüler de sanir ki diriler hergün helva yiyir.
bir erzurum atasözü, bir çeşit
dışı seni yakar içi beni yakar demeye getirmiş diyen ata şahsı,
dıştan bakmakla canlı ve keyfi gıcır görünenin, yaşamanın binbir
haliyle, suretiyle boğuşmasına, bazen içinde boğulmasına dair bir şey
gibi.
eee, eskiden helva yemek pek fiyakalı, cakalı bir şey, kolay mı? -
tamam öledurmak zor iş ama yaşamak da zor zenaat be kardeşim meâlindeki anti-kıskançlık atasözü. bir de belki, "ölümden ölüme ağzımızdan geçen o helva, kurbandan kurbana geçen et hesâbı". yoksa kırkı çıkmadan'a dâhil bir mevzû değil kırk gün kırk gece vur patlasın çal oynasın aksırıncaya tıksırıncaya kadar helva...
(bkz: helvanı yedik ama hele bi sor niye) -
diri ataların ölü atalar ile -inançlarıyla doğru orantılı- empatisi sempatik söz.
-
yanlis bir dusuncedir. halbuki bilmezler ki helva yiyemeyiz biz... ekmek de bulamayiz bazen o yuzden pasta yeriz...
-
"birakip giden zanneder ki geride kalan, hergün yas tutar" anlamina gelen ilk defa kurtlar vadisinde duydugum aciklama.
-
(bkz: kolpaçino)
-
en sevdiğim ve sık kullandığım atasözü.
-
yanlış yorum:
(bkz: #8562962)
doğrusu:
ölü diriyi hergün rahat diye düşünür diri olduğundan mütevellit oysaki yaşamak bir mücadeledir.
https://youtu.be/ycx1ykphj14 -
peyami safa'bin bir benzerini söylediği sözü ise “dişi ağrıyan kimse dişi ağrımayanlara mutlu zanneder”
-
dirilerde sanirki ölüler her gün yatir.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap