cahit sıtkı tarancı ^*

• 37 yasindayken yas 35 yolun yarisi eder diye siir yazan ve 46 yasinda olen insan..
• hepsinden beter die bi siiri vardir.
  .....
  ben sevda cekerim hepsinden beter
  
  die biter.
• 2 ekim 1910'da diyarbakır'ın camiikebir mahallesinde doğdu.asıl adı "hüseyin cahit" tir. "nümune-i terakki-i hamidi mekteb-i iptidaisi" nde başladığı iilk öğrenimini "mektebi-i sultani" nin iptidai kısmında tamamladı. orta öğrenimine kadıköy'de saint joseph lisesi'nde ve galatasaray lisesi'nde devam etti. ziya osman saba ile sıra arkadaşlıgını bu yıllarda yapmıştır. 12 ekim 1956'da kırkaltı yaşında zatülcenp hastalığından öldü.
  
  detayli bilgi icin: https://tr.wikipedia.org/wiki/cahit_sıtkı_tarancı
• (bkz: otuzbes yas siiri)
• (bkz: benimsin)
• (bkz: cevat sadik)
  
  // (...) cahit, "cevat sadik" imzasiyla yazdigi hikayelerinden birkacini getirmi$, ucretini almak uzere bana fi$ini doldurtmu$tu. (...) //
  
  baki suha ediboglu
  
  ic. "bizim ku$ak ve otekiler" (36 $air ve $iirleri), baki suha ediboglu, varlik yayinevi , istanbul-ekim 1968, s. 92.
• // (...)
  
  baki suha ediboglu, "cahit sitki oykulerini sanat di$i bir olay gibi saklar, hatta bunlarin altina cok az cahit sitki, cogunlukla da cevat sadik, irfan kudret imzasini atardi" diyor.
  
  bana bir gun,
  
  "cok hikaye yaziyorum, bana icki ve sigara parasini onlar getiriyor" demi$ti. paris'te ogrenimde iken geciminin buyuk bir bolumunu cumhuriyet gazetesine yazdigi telif ve tercume hikayeleriyle sagladigini bilirim. hatta hikayelerde adi sik sik gecmesin diye irfan kudret takma adini ben yaki$tirmi$tim. paris'teki adresine bir mektup yazarak bildirmi$tim. verdigi cevapta, kendisine cok iddiali bir ad buldugumu, "hem irfanli, hem de kudretli bir $ahsiyet! benim gibi aciz bir cahit sitki'ya yaki$miyor" demi$ti. fakat buna ragmen mektubuna ekli olarak yolladigi uc oykude de irfan kudret imzasini atmi$ti. //
  
  mehmed kemal
  
  ic. "acili ku$ak", cagda$ yayinlari, 4.b., istanbul-mart 1996, s. 19.
  
  ---
  
  ayrica,
  
  (bkz: magromatis efendi/#1477693)
• otuz bes yas
  
  yas otuz bes! yolun yarisi eder.
  dante gibi ortasindayiz omrun.
  delikanli cagimizdaki cevher,
  yalvarmak, yakarmak nafile bugun,
  gozunun yasina bakmadan gider.
  sakaklarima kar mi yagdi ne?
  benim mi allahim bu cizgili yuz?
  ya gozler altindaki mor halkalar?
  neden boyle dusman gorunuyorsunuz;
  yillar yili dost bildigim aynalar?
  zamanla nasil degisiyor insan!
  hangi resmime baksam ben degilim:
  nerde o gunler, o sevk, o heyecan?
  bu guler yuzlu adam ben degilim
  yalandir kaygisiz oldugum yalan.
  hayal meyal seylerden ilk askimiz;
  hatirasi bile yabanci gelir.
  hayata beraber basladigimiz
  dostlarla da yollar ayrildi bir bir;
  gittikce artiyor yalnizligimiz
  gokyuzunun baska rengi de varmis!
  gec farkettim tasin sert oldugunu.
  su insani bogar, ates yakarmis!
  her dogan gunun bir dert oldugunu,
  insan bu yasa gelince anlarmis.
  ayva sari nar kirmizi sonbahar!
  her yil biraz daha benimsedigim.
  ne donup duruyor havada kuslar?
  nerden cikti bu cenaze? olen kim?
  bu kacinci bahce gordum tarumar.
  n'eylesin olum herkezin basinda.
  uyudun uyanamadin olacak
  kim bilir nerde, nasil, kac yasinda?
  bir namazlik saltanatin olacak.
  taht misali o musalla tasinda.
  
  mademki vakit aksam
  
  mademki vakit aksam,
  madem ne evim barkim,
  ne de bir tek âsinam,
  açilsin gizli sofram,
  gelsin kadehte rakim,
  dostum, nesem ve sarkim!
  mademki vakit aksam!
• (bkz: avuçlarıma sığmıyor yıldızlar)
• pirinççizade'lerin cahit.
  
  //(...) oradan nebi camisi mahallesi'ne geçip pirinççizade sıtkı bey'in oğlu cahit sıtkı tarancı'nın bazalt taş avlusu olan evine geçiyoruz. ortasında bir havuz olan avlunun dört bir yanı siyah ve beyaz taşlardan yapılmış bir evle kuşatılmış. avlunun dört bir yanında her mevsim için ayrı bir oda yapılmış. cahit sıtkı'nın doğduğu ve son günlerini geçirdiği ev şimdi müze olarak kullanılıyor. bir ara trahom hastenesine de çevrilmiş. (...)//
  
  "barış güzel şey be kardeşim", iç. radikal, 22 nisan 2000,
  
  kaynak:
  
  www.radikal.com.tr/2000/04/22/yasam/bar.shtml