• burada: “ölünce duyu organlarıyla veya teknolojik cihazlarla algılanamayacak şekilde yaşamaya devam etmek” düşüncesi kastedilmektedi, ancak malum karakter sınırı.
    ölürcesine korktuğum ihtimaldir. hayır, ölümüme üzülenleri görebildiğim halde onlara: “ben buradayım, ölünce nasıl da şaşıracaksınız” diyemediğim için üzüleceğimden falan değil!
    bunca yıl içte içe bana böyle haykıran biri olduğu ihtimalini yok saymamdan, düşünmememden ötürü ölürcesine korkuyorum bu ihtimalden!

    kim bilir, belki de korktuğumdan mantıksız da geliyor. “bu şekilde çok sıkıcı ve basit olurdu” diyorum içten içe, riyakarca. ancak kahretsin! basitliği ve sıkıcılığı yadırgamak neyime! kuralları ben koymuyorum nitekim. bu yüzden riyakarca!
  • (bkz: the samanyolu tv effect)
hesabın var mı? giriş yap