özdemir asaf
-
(bkz: diyek)
-
düşünen şair.tüm dünyayı kucaklamak istemiş fakat kolları yetmemiş, ona sessizce kabullenmek kalmıştır. onu şiirini okumak faresiz labirente dolaşmaya benzer. şiirleri edebi ve felsefi olduğu kadar figüratif özelliklerde taşır. bir bakıma gizler barındıran bir oyundur şiir onun açısından. o bir ustadır.
-
-
yine kendisinden:
dün sabaha karşı kendimle konuştum.
ben hep kendime çıkan bir yokuştum.
yokuşun başında bir düşman vardı.
onu vurmaya gittim kendimle vuruştum. -
bugünki edebiyat sınavında iki mısralık bir şiiri olan yazarlar şiirini açıklamak zorunda kaldığımız şair.
-
(bkz: #2135043)
-
sozcuk oyunlariyla siirlerini bulmacaya ceviren sair. yine de bir kac siiri var ki takdire deger. (bkz: herneyse)
-
`uyanmak, bir akşam bizi yatağımızdan kaldırdı
gözlerimiz uyanışı anlattı bize, gel gel dedi
doğrulmak bizi kucağına aldı
adımlar ayağımızı, pencere gözlerimiz kuşattı
güne beraber uyandık`
ve bircok kisi ne seninle nede benimle güne beraber uyanmanın ne demek olduğunu bilemez. -
hanımı için:
(bkz: yıldız moran) -
sanki oyun hamuruyla oynuyormuş gibi kelimelerle oynayan, onları çeşit çeşit renge ve şekle sokan, insan suretli büyücü şair.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap