özel okul

• (bkz: kolej)
• tikky yuvasi olma potansiyeli yuksek, faydalanmasini bilene muthis bir kultur haznesi sunabilme potansiyeli daha da yuksek olan okullardir.
  
  (bkz: butun genellemeler tehlikelidir)
• metrekareye dusen tiki populasyonu genelde yuksek oldugu icin orada okumaya calisan diger insanlara eziyet haline gelebilecek okul.
• burs alinabildigi takdirde bedava gidilip donulebilecek ilim irfan yuvasi. (bkz: yuva)
• özel öğrencinin parası, burslu öğrencinin başarısı ile yürür.
• en ucuzunun bile yıllık ücretinin ilk okul için onbeşbin tl olduğu eğitim kurumlarıdır. ileriki sınıflarda artan ücreti de hesap edersek oniki yıllık eğitim sonunda harcanan para beşyüzbin lirayı geçer. ben çocuğumu devlet okuluna gönderirim. çocuk aklını kullanırsa iyi bir fakülteyi kazanır. yok kazanamazsa ben o özel okul parası ile krallar gibi üniversiteye gönderirim lan o çocuğu.
• okula ilk başladıklarında birbirinden farklı olan çocuk gençlerin bir zaman sonra birbirinin kopyası haline gelme (giyim, davranış, saç vb.. gibi) olasılığı yüksek olan. eğitimde fark yaratmak için her tür alternatifi genelde deneyen. faydalanmasını bilene iyi bir yabancı dil eğitimi veren. yüksek ücretlere okunan okullardır.
• geçen gün mert aydın'ın söylediğine göre finlandiya'da olmayan şeymiş. bu arada dünyanın en iyi lise öğrencileri finlandiya'dan çıkmaktaymış çünkü eğitmenlerin hepsi master seviyesinde olma zorunluluğu varmış (kpss yok demem saçma olur galiba).
  
  yurtdışındakiler hakkında pek bi bilgim yok. filmlerden gördüğümüz kadarıyla amerikan özel okulları ise parayı yatır yarın gel başla gibi bir sistemle çalışmıyor. türkiye'deki özel okullar ise seçkin insanların yüksek duvarlarla örülü siteleri gibi bir ortam. eğitim falan hikaye. zaten çalışkan bir çocuksa özel okulda bursludur veya fen lisesi falan bi yerde kendini bulur. özel okul sosyal olduğunu iddia eden bir devlette yeri olmaması gereken bir oluşumdur.
• orta okul ve lise dönemlerimde basketbol okul takımında oynadığım zamanlarda herhangi bir maçta yenildiysek, tanıdıklara rakip özel okuldu dediğimde aniden karşı tarafın beni teselli etmeye başlamasını sağlayan kelime öbeği.
• özel okullarda seçkin öğretmenlerin olduğu muhakkak da, seçkin öğrenci var mı yok mu, bu bir muammadır. bir sınıftaki 18 kişi, devlet okulundaki 50 kişiye bedeldir. iyi bir öğretim ve aynı zamanda çok iyi bir eğitim vermeye çabalayan bu okulların, öğrencilere bakarak (tabiki bir kaç iyi eğitim almış öğrenciyi tenzih ederek söylüyorum) eğitim konusunda çok da başarılı olduklarını düşünmüyorum. öğrenciye "sus" dersin, sanki sen dememişsin gibi gözünün önünde konuşmaya ısrarla devam eder. öğretmenler bi vakitten sonra kendini tutamaz aşağılamaya başlar hafiften, en ufak bir utanma ibaresi bile göstermeden arsız arsız sırıtır öğrenci cevap olarak. bu işin bir boyutu.
  bir diğer boyutu ise, bu kurumda uzun yıllar çalışan bir öğretmenin delirmesinin çok yakın olduğudur. bu delirme çoğunluklu baştakilerin halihazırda deli olmasından da kaynaklanabilir. gereksiz yere form istemeler, profesyonel davranmayıp kendinde bir alttaki insana kendinde bağırma hakkı görmeler, yapılan işten memnun kalmamalar, sınıf için ne hazırlıyorsan onu bölüm başkanına gösterme zorunluluğu koymalar, o istemezse çok içine sinerek hazırladığın aktiviteyi değiştirmeler, falan filan. işte bütün bunlar ufak ufak insanı delirtir. nerden düştüm buraya bile denebilir.
  ama tabi, artı yönleri de yok değil. öğretmenin kendini her zaman daha üst bir seviyeye çıkarmaya zorlar, çünkü bir öğretmenden beklentiler fazladır. öğretmenler ince elenip, sık dokunarak alındığı için her zaman diğer bir öğretmenden alanınızda öğreneceğiniz çok şey çıkabilir. kısaca boş öğretmen yoktur.
  bir diğeri ise devlet okulunda hiç bir zaman sahip olamayacağınız imkanlara sahip olur hem öğretmen hem de öğrenci. tabi bir de dil eğitimi var.
  iyi midir, kötü müdür hala bilemediğim. en ideali bütün devlet-özel okullarının kaldırılıp yerine aynı kaliteye sahip okulların açılması. olamaz mı? şimdilik olamaz.