paradise lost trilogy

• west memphis three olayını konu edinen belgesel üçlemesi.
  
  paradise lost: the child murders at robin hood hills 1996
  paradise lost 2: revelations 2000
  paradise lost 3: purgatory 2011
  
  --- spoiler ---
  
  biraz araştırınca amerika'da baya meşhur olduğunu fark edebileceğiniz bu west memphis three olayı kısaca şöyle gerçekleşiyor: arkansas'ın yobaz mı yobaz diyarlarında 3 tane küçücük çocuk vahşice katlediliyor. hatta birinin penisi kesiliyor. halk doğal olarak bu vahşetin suçlularını istiyor. vasıfsız arkansas polisi suçluları bulamayınca, tepkilerden kaçmak için kendisine 3 tane genç kurban seçiyor. bu çocuklar, metallica dinleyen, siyah giymeyi seven, gotik takılan tipler olduğu için satanist ilan ediliyorlar. davada görevli çomar arkansas jürisi de önüne sürülen bu gençleri mahkum etmeye zaten hazır olacak ki kanıtlar artık önemsizleşiyor ve çocuklar suçlu bulunuyor.
  
  işte bu belgeseller, bu davaya bizi de izleyici hatta bir jüri olarak davet ediyor. henüz ilk filmini izleyebildim. buna dayanarak diyebilirim ki filmin sonunda çoğu insan "bu çocuklar suçlu mu, değil mi" diye kararsız kalabilir. çünkü net bir sonuç ortaya çıkmıyor. bu noktadan sonra sizin sezginiz ve yorumunuz karar vermek için önemli. adalet sistemindeki yozlaşmaları fark ettiyseniz, bu çocukların sırf metal müzik dinliyor diye nasıl suçlu bulunabileceklerini, bu saçmalığın aslında o kadar da uzak ihtimal olmadığını fark edebilirsiniz sanırım.
  
  bu film neden önemli? çünkü sırf siyah giyiniyor veya farklı bir müzik dinliyor diye, sırf çoğunluktan farklı diye bir insanın en aşağılık konumlara rahatça atılabileceğini gösteriyor. toplum bu farklılara sürekli mesafeli olduğu için başı sıkışan siyasetçiler ve yöneticiler, hukuğu ve adaleti kullanarak bu farklıların hayatlarını bir çırpıda bitirebiliyorlar. burada insan hayatından bahsediyoruz ve unutmayın bu "farklı" bir şekilde siz de olabilirsiniz. işte bu gerçeği, bu tehditi gösterdiği için bu belgeseller önemli.
  
  son olarak damien echols'un metal hakkında söylediklerini vermek istiyorum. metal müziğin kültürdeki yerini ve anlatmak istediklerini, hayatıyla tecrübe ederek çok güzel açıklamış:
  
  "the song that i really can relate to by metallica is "sanitarium". 'cause i feel like all those times i was put in the hospital i didn't need it. it was just the police, another way for them setting me up, when they couldn't send me to prison. we'll get him out of our way for a little while, by sending him somewhere else. i like metallica because, well, all... hard music like that, because, it gives me an adrenaline rush.
  
  makes me feel more alive."
  
  --- spoiler ---