pazar akşamı sendromu

• o mide bulandırıcı insanları görmeye geri sayımın başladığı sendromdur. ölürsünüz inşallah pis yaratıklar.
• pazartesiye bağlayan geceyi temsil eden günün yaşattığı durum. insan bir mutsuz olur, ertesi gün iş günüdür... ve hiç gidesi yoktur çalışan kişinin... (bazen de şükreder, işi vardır diye)
  
  huzursuz alemlere dalıyorum bazen... istemiyorum sanki pazar gecesini... kaldıralım diyorum hayat diliminden, o da olmuyor... hep cumartesi olsun, hep bir mutluluk bulutları etrafında dolansın insan...
  
  zaten 'vakit kısa abbas yolcu' olmadan keyifini çıkarmak lazım şu güzelin hayatın...
• cumartesi akşamının bünyede bıraktığı -sanki kalamış'tan gelmekte olan- bir tatlı huzurun tam aksi istikametindeki lanet sendromdur.
  
  pazartesi gününün bu kadar kötü olmasının sebebi, hiç şüphesiz ki pazar akşamıdır. fakat biraz şüpheyle yaklaşırsak, "belki de pazar akşamını bu kadar kötü yapan şey, pazartesi sabahıdır." da diyebiliriz. görüldüğü üzere pazar ve pazartesi; iğrenç bir paradoks, çirkin bir alaka içindedirler.
  
  not: cuma'ya sevgilerle...
• cuma akşamının güzelliği ile bahsedilen akşamın sendromu sevinç ve hüzün olarak aynı etkiyi verir.
• (bkz: pazartesi sendromu)
• beni bi tedirginlik sarıyor. kendimi daha pis ve daha hazırlıksız hissediyorum ve daha uykusuz. değişik bi ruh hali. pazartesi olunca da bunalıma girmiyorum ama pazar akşamı değişik.