şehvet dolu on altı sonesini romano/raimondi’nin gravürleriyle birlikte (1537'de) kitap halinde yayımladı: sonetti lussuriosi (bu kitap çok geçmeden aretino’s postures (aretino’nun pozisyonları) adıyla bilinecekti. kitap piyasaya çıkar çıkmaz, papa bütün nüshaların imha edilmesini emretti ama bazı nüshalar varlığını korudu.
kendi kendinin tanıtımını yapan aretino, sonelerinin seksi yüksek bir sanat gibi değil, vücudun en iyi meşgalesi olarak gösterme yönünde çığır açıcı bir girişim olduğunu söyleyerek övdü. kitabının giriş cümleleri niyetini ortaya koymaktadır:
bu bir soneler kitabı değil…
doğrusu burada tarifsiz yaraklar
ve onları içine alan amlar ve götler var
tıpkı bir kutudaki şeker gibi.
burada siken ve sikilen insanlar var.
ve amlarla yarakların anatomileri
ve çokça kayıp ruhla dolmuş götler.
burada insan şimdiye kadar görüldüğünden
daha sevimli şekillerde sikişiyor
bir fahişe hiyerarşisi içinde.
sonunda yalnızca aptallar
bu leziz lokmalardan iğreniyor
ve tanrı göt sikmeyen herkesi affediyor.
(sf.124)
bknz: eric berkowitz,
seks ve ceza, arzuyu yargılamanın 4000 yıllık tarihi (çev: orhan düz), kolektif kitap, 2013 istanbul, ss:405)