psikolojik nefes darlığı

• bu aralar başıma bela olan cehennem azabı.
  
  randevumu aldım, röntgen filmimi çektirdim, solunum testi yaptırdım sonuç olarak tertemiz ciğerim var ama ben hala nefes almakta güçlük çekiyorum. nefes alırken şekilden şekile giriyorum. tamı tamına ciğerlerime dolduramıyorum havayı.
  
  işte bu psikolojik nefes darlığı oluyormuş. duyduğum zaman, doktorun başından savdığını düşünmedim değil ama internette araştırınca varmış böyle bir şey.
  
  stres dönemlerinde ve bilhassa gençlerde görülebilecek bu hastalık bir nevi hava açlığı olarak adlandırılıyor. doya doya nefes alamazsınız, boğazınız düğümlenir, hayatımda bundan daha zor bir illet görmedim.
  
  başa çıkabileceğim tavsiye verecek yazarların mesajlarını bekliyorum.
  
  edit: bunu yazdığım dönemlere nazaran şimdilerde neredeyse hiç karşılaşmıyorum. ilaç kullanmadım ve kendiliğinden bir süre sonra kayboldu gitti. yani özellikle geçecek mi diye izlemedim, rutinlerime devam ettim ve sonra fark ettim ki artık sıkışmalar son bulmuş. stres kaynaklı olduğunu düşünmüyorum zira hayatımın ve hayatımızın her anı stres dolu çünkü. neyse, yaşayan kim varsa korkmasın bir süre sonra bitip gidiyor.
• okudum ve nefes darlığı çekmeye başladım
• 10 yıldan fazladır bunu yaşıyorum. aynı dertten muzdarip arkadaşlara tavsiyelerim şöyle;
  
  akşam belli bir saatten sonra yemek yememek,
  okyanus suyu denen burun damlasını sürekli ve burun tıkalı olmasa da kullanmak,
  bol su içmek,
  her gün temiz hava almak ve yatıştırıcı müzik dinlemek gibi kendimce çözümler buldum. çoğu zaman da iyi geliyorlar.
  
  amma ve lakin yüksek stres altında olunan dönemlerde hiçbir şey kar etmiyor, nefessizlikten bayılmak üzereyim hissi yerleşiyor. böyle zamanlarda da “bayılmayacaksın, daha önce de oldu, sakinleş” türünden telkinlerde bulunuyorum kendime. biraz uzun sürse de telkinler işe yarıyor. duş almak, yatıştırıcı bitki çayları da iyi gelebiliyor. bunlar içinde ilk üçüm ise temiz hava, müzik ve telkin.
• çocukluğumdan bu yana dönem dönem kapımı çalan rahatsızlıktır. dışarıdan bakan biri senin sürekli iç çektiğini ve ortamdan sıkıldığını düşünür veya devamlı esneme ihtiyacı duyduğundan (tam nefes alamadığını hissettiğin için derin nefes alma çabaları sürekli esnemeye neden olur. bu esnemelerin 10'da 3'ü falan başarılıdır.) uykusuz izlenimi yaratırsın ama zaten halsiz düşmüşsündür o ağrılardan.
  bazen çok uzun sürer, sırt ve göğüs kafesi ağrılarına neden olur, hayattan soğutur hatta küçük bir çocuksanız bu durumu aileden saklayarak "ölecek miyim" diye ağlamalara neden olur.
  bu rahatsızlığa nefes açlığı da denir ve genel olarak anksiyete bozukluğunun belirtilerindendir.
• sanırım çok da psikolojik değil, kökeni psikolojik ama yaşanan fizyolojik(doğru kelime bu muydu?)
  sonuç: bronşlar spazm yapıyor.bana uzun zaman önce böyle denmişti, tıp hala aynı görüşte midir, bilmiyorum. bu da alıştığım şeyler arasına girdiğinden artık doktora sormuyorum.
  eskiden hafif yatıştırıcılar kullanırdım, şimdi kendim başa çıkmaya çalışıyorum ama nefessiz kalıp öleceğimi sandığım zamanlar çok.
• yıllardır dönem dönem çektiğim sıkıntı. başlığı açan arkadaş gibi benimde bütün testlerim temiz çıkıyor. yeri geliyor aylarca hiç yaşamıyorum bu durumu yeri geliyor 15 20 gün nefessiz kalıyorum, uykuya dalamıyorum nefes alamadığım için. tahmin edeceğiniz gibi başlığa gelme sebebim son 1 haftadır nefes alamamam.
• benimde yaşadığım bir hastalık genellikle alkol ve stresle azar . ben bu hastalığa aile konularında ve çözümü kafaya takmamak yapabiliyorsanız ne mutlu size.
• kesin tedavisini açıklıyorum,
  olay tamamen psikolojik ama hissedilen fizyolojik.
  ya astıma yorarsınız ya koaha. biraz daha abartırsanız kansere bile yorarsınız.
  işte zaten olay bu. halk dilinde evham dediğimiz olay. bu hastalığı yaratana o. yapmanız gereken basit. bir psikiyatr'a gözükmek. ihmal etmeyin.
  cipralex vb. ilaçlar çözümü sağlıyor.
  
  en önemlisi kafanızı hiç bir şeye takmayacaksınız. çünkü beyin bu kafaya taktıklarınızdan kaçmak için bu tarz hastalıklar uyduruyor. nefes darlığı çekersiniz ama bu ciğerinizi kontrol eden beyninizin ta kendisi.
• panik atak yahut panik nöbet anlarinda sıklıkla hissedilen duygu. onun haricinde kaygı stres sıkıntı bilumum psikolojik buhran anlarinda da olabilir. sanki havada oksijen yokmuş da nefes alınamıyormuş hali. ortamin havasi bitmiş, bir ağırlık çökmüş etrafa gibi 1 his. nacizane öneri; ortam degistirerek hafiften pencere kapi aralanilarak nefes egzersizi yapilabilir ve telkinlerle o his kisa zamanda geçer.
• ya ben bıktım bu durumdan. geçen yazdan beri ara ara yaşıyordum. sonra 2 ay kesintisiz sürdü hayatımı mahvetti. tam atlattım diyodum yine başladı. doktora gidiyorum her şeyim tertemiz. uykumdan uyandırıyor beni artık kesicem bogazimiii :((