• birey ya da çıkar gruplarının devlete sağlanan ve rant sağlayıcı nitelikteki çeşitli tekel haklarını ya da imtiyazlarını elde etme ve sürdürme için kıt kaynaklarını harcadıkları politik faaliyetlerdir. ingilizcesi rent seekingdir.
  • (bkz: suni kıtlık)
  • çıkar ve baskı gruplarının devlet tarafından suni olarak yaratılmış bir ekonomik transferi elde etmek için giriştikleri faaliyetlere ve bu amaçla yapmış oldukları harcamalara verilen isimdir.
  • ekonomik faaliyetlere katkı sağlamadan, salt var olan kaynaklar üzerindeki hakimiyet payını arttırma ve bu sayede kazanç sağlama üzerine kurulu ekonomik davranış yahut strateji.

    toplumsal düzeyde objektif olarak kötüdür, ekonomide var olması daha çok kaçınılmazlıktan ötürüdür. sonuçta her aktör kendi çıkarını gözetir ve her sistemin çıkar için suistimal edilebilecek açıkları vardır.

    mesela ideal bir dünyada bir telekom şirketi yatırım önceliklerini ekipman yenilemeye, tamir ve bakıma, argeye vesaireye verir ve bu sayede toplumsal fayda sağlanmış olunur. ancak mevzubahis şirket bunun yerine sistem açıklarından faydalanmak için sermayesinin önemli bir bölümünü reklam kampanyalarına ve siyasal lobileşmeye ayırma şeklinde rant kollamaya girişebilir. bunun sonucu da abd ve türkiye örneklerinde olduğu gibi altyapının atıl kalması olur, bundan istifade ederek absürt miktarlarda malvarlığı biriktiren hissedarlar dışında kimseye faydası olmaz.

    devlet yönetimini elinde tutan gruplar bunu eninde sonunda uygulamaya başlayınca da ortalık şenlik olur.
hesabın var mı? giriş yap