reinheitsgebot

• alm. "saflık kanunu". bavyera dükalığı tarafından 1516 yılında ilan edilmiş ve ileriki tarihlerde tüm alman bira üreticilerince kabul edilmiş, dünyanın hala kullanımda olan en eski gıda tüzüğü ve tüketiciyi koruma kanunudur. bira üretiminde kullanılacak maddeleri belirler ve bunların dışında kullanılacak herhangi bir yabancı maddeyi yasaklar. ayrıca olabilecek en kötü ekonomik şartlarda dahi tüm halkın bira içebilmesi için fiyat belirleyici ve rekabeti denetleyici kanun maddeleri içerir.
• bira üretiminde yalnızca arpa, şerbetçiotu ve su kullanılabileceğine işaret eden yasa. bu yasa öncesinde mısır, kepek, amerikan hurması, patates, balkabağı ve enginardan yapılan içecekler de bira kapsamındaydı. tabi o zamanlarda fermantasyon tekniği bilinmediğinden başarı ve lezzet şansa bağlıydı.
• kanunun ortaya ciktigi (bkz: ingolstadt) sehrinde her yil bira festivali etkinligiyle kutlanilmaktadir. 2016 yilinda 500.yil olmasi sebebiyle ingolstadt ve bavyeradaki diger sehirlerde cok daha kapsamli ve gösterisli bira festivalleri düzenlenecektir.
• sahsi fikrime gore alman biralarinin, belcika biralari gibi cesitlenmesini engellemis olan kanun.
• bildigim tek alman kanunu. becks turkiye pazarina ilk girdigi zamanlarda da bununla reklam yapmisti. beckse ozgu degil, almanyadaki butun bira ureticileri biralarini bu kanuna uygun uretmeli. biradaki alman ekolunu temsil eden en onemli simge. biranin almanlar icin bir icki degil besin oldugunun kaniti. ote yandan reinheitsgebot a uyan alkolsuz bir alman birasi gordum, dedim kendi kendime o kadar da abartmamak lazim bunu.
• dünya´nin belki standartlarla en cok yasayan ve de onlari en iyi uygulayan halki olan almanlarin, dünya capinda basarili olabilmis tek gida üretimleri olan, birada uyguladiklari standardin adi.
• (bkz: tekel birası)
• almanya'nin en "kutsal" gida standarti. bira icin yüzyillardir süren bir hommage.
• çavdarın ve buğdayın bira yapımında kullanılmasını engelleyip eyalet halkının ucuz ekmek ihtiyacını karşılayıp insanların açlıktan kırılmasını engellemeyi gözeten kanundur çünkü döneminde zenginler beyaz ekmek yerken fakirler bizim bugün dünyanın parasını ödediğimiz tür tam tahıllı ekmek yerlerdi . güncel kafayla yorumlanırsa elbette birayı, tüketiciyi vb. korumak amacıyla çıktığı düşünülebilinir ancak esas amaç açlıktır.
  
  roma imparatorluklarına mahsus olan tabhanelerde ki bunlar aynı zamanda imparatorluk külliyelerinin öncüsüdür ve halkın yarısına yakınını besleyen kurumlardı; halk rahatlıkla ekmek bulabilirken, barbar ülkelerinde - gotlar, franklar vb. - böyle uygulamalar yoktu bu yüzden eyaletlerin, şehirlerin vb. un için bazı önlemler alması gerekiyordu; bizim imparatorluktaki gibi önce ben alacağım sonra satışa çıkarabilirsinden ziyade kullanım engelleri tercih edilmiştir bavyera'da.
  
  bugün belki ekmek bulmak gayet kolay ve ucuzdur ancak beyaz unun keşfine ve yaygın kullanımına kadar, o kadar kolay değildi çünkü tam tahıl ve benzeri unlar kolay bozulurken beyaz un kolay bozulmaz. bunun esas sebebi beyaz unun esaslı bir temizlikle sadece kalori kısmının kalmasıdır, halkı doyurur ama beslemez.
  
  bugünkü reklamlarda övülmesi bence mantıksız çünkü bu kısıtlama 16. asırda ki bira ve halk için yararlı olabilir; lager biraların bir amacı da kirli su ile karıştırıp mikroptan arındırmaktır ama bu gün böyle bir ihtiyacın olmaması bir yana aynı zamanda bira artık zevk,tad vb. için de içilir hale geldi. bu durum farklı çeşit biralara ilgiyi de canlandırdı bu yasa ile farklılığın önüne geçip sadece belirli tat profilleri olan bir ürün yaratıyorsunuz.
  
  bu ortaçağ mantığına ve alman mantığına uygundur; tek mükemmele ulaşma ve tek tipleşme onlar ve zaman için uygun olsa da bir övünç kaynağı olması bence saçmadır. vitrus adam güzel bir çizimdir ancak imkansızdır çünkü insanlar çeşit çeşittir; bu biralar içinde geçerlidir.
  
  ek: beyaz ekmeğin zamanında daha yararlı olduğu kabul ediliyordu ve yapımı için buğdayın bir kısmı temizlenip atılıyordu. temizlik hem besin değerini kaybettiriyor hem de üretim maliyeti ekliyordu bu yüzden sadece zenginler beyaza yakınsayan ekmek yiyordu. fakirlerse siyah ekmek yemek yükümlülüğündeydi.
• biranın saflığı kanunu. biraya eklenecek malzemeleri ve oranlarını deklare eder. birada kullanılan ekmeklik buğday gibi malzemelerin günlük hayatta geçim pahalılığına sebebiyet vermesi ve halkın ayaklanması sonucu yürürlüğe sokulmuştur