repentless

• god hates us all seven bunu da sever, daha oldschool harmanlanmış hali. paul bostaph davullarını özlemişim şahsen, lombardo'nun ruh daraltan kasvetli sound'unun yerini dinamik şekilde doldurmuş yine. hanneman'ın gittiğini hissettiren bir iş olmasın diye (anısına saygı babında) gary holt'un biraz görev adamı olarak katıldığını düşündüm. kim ne derse desin kerry king metal dünyasının hala en verimli bestecisi, o bi şekilde devam eder ama tom araya'lı son slayer albümü olduğunu düşünüyorum. bu yüzden önümüzdeki yıllarda özel bi albüm olması sebeplerine bi yenisi daha eklenir. şeyi de söyliyim, hemen her parçada olağanüstü partlar var, bunları konserde ne king adam gibi çalabilir ne de araya adam gibi söyleyebilir. eh, ben olmuşum 32. slayer ulan.
• 2015 tekrar ediyorum 2015 yılında yapılmış taş gibi sağlam slayer albümü.
• prodüksiyonu (bkz: terry date) insan ustusu tarafindan yapilmis acik ara slayer in en saglam (bkz: ses mühendisliği) kasilmis albumudur.
  
  zamaninda grubun diger albumleri de su sounda benzer kalitede bir profesyonellikle kaydedilseymis muhtemelen muzik endustrisinde slayer tum albumleri ile yeri yerinden oynatirmis ve hatta bence metallica su an oturdugu yerde oturmuyor olabilirmis.
  
  ornegin en sevdigim slayer albumu olan god hates us all un mixi tam bir cop; enstrumanlarin sesleri birbirlerine yapisik, ruhsuz, tizler baslar midler hepsi birbirinin icinde kaybolup gidiyor, bu sarkilar bunu haketmiyor.. bir diger favori albumum olan undisputed attitude desen keza oyle; bence gelmis gecmis en saglam punkrock albumlerinde ilk uce oynar ve fakat produksyonu yerlerde surunuyor.. ve tabii diablous in musica ve aslinda tum diger slayer albumlerin kayitlari repentless gibi icerikleri geregi mukemmel olmayi hakediyor gercekten. belki terry date reis ilerde su ise bir el atar ve tipki pantera ile yaptigi gibi slayer albumlerinin de remaster versionlarini hazirlar..
  
  bir ornek olmasi acisindan asagida paylastigim parcada davullarin, gitarlarin ve vokallerin ses detayini ve derinligini cd den ve mumkunse iyi bir kablolu kulaklıkla dinlemenizi tavsiye ederim:
  
  slayer | vices
  
  slayer ayrica zamaninda terry date ile birlikte calismalari konulu soyle bir video da paylasmisti, yazdiklarimi buraya kadar okuduysaniz ilginizi cekebilir.
  
  edit | bu arada paul bostaphin albumde calmasina bir tek sevinenin ben olmadigimi dusunuyorum?
• şöyle bir diyaloğa neden olmuş albüm (plak satıcısıyım efendim. bende bu diyaloglardan çok var):
  
  - abi slayer var mı?
  - show no mercy var sadece.
  - repentless yok mu?
  - dediğim gibi sadece show no mercy var.
  - ama ben repentless arıyordum.
  - daha önce de söylemiştim sadece show no mercy var
  - ilk albümleri iyi değil ama
  - ne yapabilirim?
  - ben tekrar geleceğim deyip gitti.
• ingilizcede olmayan kelime. albümün adını koyarken kerry king bile farkında değilmiş bu durumun ^*
  
  doğru kelime için (bkz: unrepentant)
• sevgi, kardeşlik ve barış temalı bir klibe sahip slayer şarkısı.
• 11 eylül 2015'de çıkacak yeni slayer albümü.
  
  şahsen bu albümden umutluyum. world painted blood'dan bu yana slayer hem jeff hanneman'ı, hem dave lombardo'yu, hem de rick rubin'i kaybetti. başta sıkıntılı bir tablo olduğu net. kerry king barzosuna kalmış bir slayer kaldı elde. ama sonrasında gruba hem gary holt, hem de god hates us all gibi bir şahaserde yer almış paul bostaph katıldı. bir de rick rubin kadar olmasa da bir diğer efsane prodüktör terry date cabası. efsanevi slayer kadrosu kadar olmasa da güzel bir kadro kuruldu bana kalırsa ve bu kadrodan mutlaka iyi bir iş çıkacağını düşünüyorum ki bunu zaten implode ve when the stillness comes'da gördük. ama yanılma ihtimalimin yüksek olduğunu da biliyorum. bekleyip görücez.
• 2013'deki tatsız olaylarından sonra kötü bir albüm yapma olasılığı %90 olan slayer'ın tokat niteliğindeki albümü. yayınlanan şarkılara zaten ayrı hayran kalmıştım, slayer'in ortalama son 20 yılının en iyi şarkıları arasına rahatlıkla girebilecek şarkılar demiştim; albüm de bir o kadar şahane. slayer utanmamış resmen, çıkarıp masaya vurmuş. günahım kadar sevmediğim kerry king, beste anlamında ciddi mesafe kat etmiş. albümden bir reign in blood, bir hell awaits beklemeyin tabii, ama yabana da atmayın. taş gibi albüm.
• parca ayri bir gazdi, klibinin yapim asamasini seyretmistim danny trejo nami deger machete hayvanini gorunce oha didim. klibin sarkidan asagi kalir yani yok. bj mcdonnel yonetmis, kimse artik.
  
  verdim puanini 8/10 (kimin sikindeyse)
• kimse de dur amisina koim sunun sozlerini paste edeyim dememis, gelenegi yerine getirmek bana kisfmetmis.
  
  arrogance, violence, world in disarray
  dealing with insanity every fuckin’ day
  ı hate the life, hate the fame, hate the fuckin’ scene
  pissing match of egos, fuck their vanity
  ain’t got the time, ı don’t want anything from you
  feeding on my tolerance is all you fuckin’ do
  no looking back, no regrets, no apologies
  what you get is what you see
  
  live fast
  on high
  repentless
  let it ride
  
  my songs relive the atrocities
  can’t take society any fuckin’ more
  ıntensity, anarchy, hatred amplified
  playing this shit is all that keeps me alive
  ı leave it all on the road living on the stage
  this is my life where ı kill it everyday
  so take you shot, bottom’s up, this is no lie
  ı’ll be beating this guitar ’til the day ı die
  
  live fast
  on high
  repentless
  let it ride
  
  ı hate the life, hate the fame, hate fuckin’ scene
  pissing match of egos, fuck their vanity
  ain’t got the time, ı don’t want anything from you
  feeding on my tolerance is all you fuckin’ do
  no looking back, no regrets, no apologies
  what you get is what you see
  we’re all killing ourselves a little more everyday
  
  live fast
  on high
  repentless
  let it ride