amerika'daki modelleri cok ilginctir.
zira
sovyetler birligi zamaninda pek modernizasyon yuzu gormeyen
rusya, bir anda dunyaya acilinca felegini sasirmistir. boylece 80lerin amerikan kulturunu kendi ulkelerine getirmislerdir, biraz gec de olsa.
tabii aradan gecen yillar sirasinca bu kultur hic degismemistir.
gel zaman git zaman, birkac rus goc etme karari alip
amerika'ya dogru yelken acarlar ve geldikleri zaman
rusya'daki kulturlerini getirip bir lokanta acarlar. ancak soyle bir problem bas gosterir; getirdikleri kultur, 80lerin amerikan kulturunun yanlis yorumlanmis olanidir.
artik maalesef fakirlige alismis rus halkinin pek bir goz zevki kalmadigindan olacak ki, felaket bir sekilde
pavyonu andiran kirmizi kaplamali bir salon mevcuttur cogunda. genellikle oturaklar hafif nemlenmis, ortama bir sigara kokusu sinmistir. son derece de zevksiz bir duvardan duvara hali vardir yerde. bir tek sandalyelerin plastik olmadigina sukredebilir insan.
sonra bir amca cikar, elinde
org'u ile... mikrofonunun yankisini sonuna kadar acar, ve yine
turk pavyonlarindan gormeye alistigimiz seyleri siraylan yapar.
once mikrofona bir "pih"lar, ve bu ses yankilanir biraz. sonra mikrofonun kullanilabilir oldugunu anladigi zaman, salonda oturmus olan musterilerlen konusur; "mojna davay da spasiva mirchka cccp minjra gillaboi, eeeh, mojna mirghajgh mirjcna mirc!?" (turkcesi: haydi hoba eller havaya! ooo ismet bey siz de mi burdasiniz? haydi haydi! hobaa!)
butun gece, 90 yasina merdiven dayamis insanlar dans pistine cikip dans ederler, kurtlarini dokerler.
ancak butun bunlarin yaninda, cok guzel
tavsan yahnisi yapiyorlar, buna kanaat getirdim.