• "gecenin bir vakti megafonlardan yüksek sesle arapça bir şeyler okunuyor ve bu doğal karşılanıyor" bende yarattığı intiba budur, hzuur muzur hikaye. aynısı ramazan davulu için de geçerli. ikisinde de hoşgörüsüzlük seviyesine ulaşıldığını düşünüyorum, bu ülkenin %99u müslümanlar düşüncesiyle eleştirilemez haldeler.
  • memleketinde, ailenin yanında olmanın verdiği huzur.
  • kaygıların seni yiyip bitirdiği bir saatte duyulmasıyla bir sürelik şükür ve dua hissi yaratması.

    sabahlamalarda bir uyuma eşiği gibi.
  • inanç olarak en saf haline çağrıdır.
  • ben sabah ezanı okunurken "%99 u müslüman"olan ülkede benim de dahil olduğum %1 bu kadar yüksek sesle ezan okunarak niye uyandırılır tepkisi oluşur.
  • keşke rezalet sesli bir imamın böğürmesi yerine faştaki gibi tok, huşu içinde okunsa..

    ezanla sorunum yok, anırma noktasına gelen imamlarla sorunum var. fas yolculuğumda çok şaşırmıştım, davudi bir sesle okunuyordu ve huzur doluyordu insanın içi..
  • "yine güneş doğmadan işe gidiyorum,lanet olsun bu hayata,lanet olsun bu çalışma aşkına" dedirten durum.
  • şu an istanbulda tüm camilerden aynı anda okunmasıyla birlikte acayip bir mutluluk ve şükür hissettirmiştir. bu ezanı minarelerden duymamızı sağlayan tüm şehitlerimize allah rahmet eylesin. onlar var ölmedi.
  • sessizlik ve karanlık içinde allaha daha yakın olduğumu ve edilen her duanın kabul olduğunu hissederim.
  • korku+ ürperti.

    thats it.
hesabın var mı? giriş yap