sabah gazetesi alırken utanmak

• (bkz: başkası adına utanmak)
• yazık . insanlar ne duruma düşüyor
• (bkz: sabah gazetesi okuyan babaya sahip olmaktan utanmak)
• eskiden videocudan porno film alırken hissedilen duygu ile aynıdır.
  ikisini de kestim. artık utanmıyorum.
• (bkz: benim sünni kardeşim gazete alamıyor)
• (bkz: sabah gazetesini gazete kağıdına sararak almak)
• bu duygu, izmir'in güzide tatil beldelerinden birinde yaşanıyorsa daha da dramatiktir.
  
  sabah boyoz almaya giderken, yan konuşumuz ahmet abiye merkezden bir isteği olup olmadığını sordum. sabah gazetesi alabilirsem çok memnun olacağını söyledi. daha önce sabah gazetesi istediği için sırf ibnelik olsun diye "ahmet abim; sabah kalmamış, ben de sözcü gazetesi aldım." deyip salağa yatmıştım, ancak bu defa böyle yapmayacaktım.
  
  her neyse, şok marketten aldım gazetesini ve sıraya girdim, ama gazeteyi nasıl saklayacağımı şaşırdım. sırada bekleyen diğer müşterilerin arasında ellerinde sözcü olanlar vardı ve elimdeki gazetenin sabah gazetesi olduğunu görüp top sakalım, kılık kıyafetimle bağdaştırmaya çalışıyorlardı. daha fazla insan fark etmeden bir an önce ödemeyi gerçekleştirip oradan uzaklaşmalıydım. defalarca denenmesine rağmen barkod okuyucu, gazetenin barkodunu okuyamadı. kasiyer, elindeki gazeteyi adeta "yazıyoooor yazıyoooor" diye sallayan gazete satıcısı çocuk gibi sallıyordu diğer kasiyerden yardım isterken. "sabah gazetesinin barkodunu okumuyor" diyordu. işte o an yerin dibine girdim. artık marketteki herkes benim sabah gazetesi aldığımı biliyordu. kınayan bakışların odağında çaresizce bekliyordum. yer yarılmıştı ve beni dibindeki derin boşluğa hızlıca çekiyordu. bu utançla orada daha fazla durmamalıydım.
  
  cam silmek için bu ekleriyle beraber kalabalık, ideal bir gazete; ama neyse bunun yerine mikrofiber bez alırım artık diyerek hızlıca oradan uzaklaştım.
  
  ah ahmet abi ahh...