sabah sabah lokantaları süzen insan

• vardır böyleleri. bir garip insandır. başka vakitlerde de süzen olur ama hiç biri bir sabah süzüşü değildir kanımca.
  
  gece çalıştığımdan dolayı sabah eve giderken kahvaltı için pek iştahım olmaz. önceki gün nedense sabaha doğru başım dönmeye başladı, ben de dönüş yolunda bir çorba hüpleteyim dedim. çok severim tavuk suyu çorbasını. rastgele bir lokantaya girip çorbamı söyledim. lokanta çok küçüktü. ve diğer tüm masalar dolu olduğundan kapının dibinde, ayrıca önü camekan olup caddeye bakan neredeyse tek kişilik masaya oturdum. güzel güzel çorbamı içip üstelik yanında sayısız ekmek dilimi götürürken caddeden geçen amcanın biriyle göz göze geldim. yarım saniyelik bir duraksamadan sonra tekrar çorbama döndüm. derken yoldan geçen her 10 kişiden yaklaşık 6’sının bana, daha doğrusu çorbama bakış atmadan geçmediğini fark ettim. çocukluğumda annemden gizli gizli atıştırdığım şekerleri yerkenki aceleliğim geldi hemen üstüme ve sanki yanlış bir şey yapıyormuşum hissine kapılıp çorbamı hızlıca içtim ve çıktım.
  işe gitmeden kahvaltısını yapan birinin sabah sabah o saçma lokantaya göz gezdireceğini sanmıyorum. yığınla insan kahvaltı yapmadan mı evden çıkıyor? amaç birkaç dakika fazla uyumak mı? kahvaltı işyerine gittikten sonraya mi saklanıyor? yoksa bu insanlar tüm çalışma zamanlarını kahvaltısız mı geçiriyorlar? zaten kış saati uygulaması kalkmış. daha güneş doğmadan sürü gibi işyerlerine giden ve aynı zamanda lokantalara göz kırpan insanları görünce bir tuhaf oldum. ben ki seksenlerden inmeyen kiloma rağmen ekseriyetle aç gezerim ve lokantalardan bakışlarımı esirgeyip onlara bu konuda asla taviz vermem.
  her neyse kahvaltı önemli. kahvaltı yapınız.