• eger yarin bir gun devletin basina gecersem yapacagim yahut gelip de "gcsc kardes, gordugun bir eksiklik var mi?" diye sorarlarsa verecegim ilk cevaptir.

    maalesef ulkemizde "sanat mutlu azinlik icin" olma ozelliginde. siradan bir vatandas ne sinemaya gidiyor ne tiyatroya. ne kitap okuyor ne kulturel etkinliklere katiliyor. bunlari yapmasi gerektiginin de farkinda degil. haliyle bencil, anlayissiz bir kitle ortaya cikiyor.

    devlet olarak sanat ve sanatciya destek musluklarini sonuna kadar acalim. basilan her kitaptan devlet olarak binlercesini alarak vatandaslarin ucretsiz ulasimina acalim. belediyelere ait kultur salonlarini ya da okullarin cok amacli salonlarini da sohbetlere, soylesilere hazirlayalim. isteyen çak palanyuk'a gitsin, isteyen sivasli nermin'in konserine. her aileye ucretsiz bilet verelim, kupon gibi. e devletten indirsin, gitsin sinemaya. uc saat bakismali nuri bilge filmi ya da recep ivedik... yelpaze genis olacak. dusunsenize mahallenizdeki gobekli, kisir yiyen, kis kis gulen teyzenin bienale gittigini; resim sergilerinde tablo inceledigini. mizah amacli soylemiyorum, ciddiyim bu konuda.

    kaynak nerede diyenler... onu da dusundum. faturalara sanat vergisi getiriyorum. cok az, dikkat cekmeyecek kadar. %2 civarinda bir oran yeterli diye hesap ettim. hesaplayan adamlardan bu konuda yardim aliriz. ayrica ulkede suriyeli sorunu cozume kavusursa onlara ayrilan butce de ayni sekilde sanat icin olusturulan havuza aktarilacak. metrobus ucretlerine de 10 kurusluk zam ihtimali var ama. bilginiz olsun.

    ayrica ilkokuldan itibaren de zorunlu sanat dersleri, atolye calismalari da olacak. her ilcede en az bir tane da sanat lisesi yapmak fikirlerimin arasinda. dur bakalim bi'.

    neden olmasin?
  • eğer ömer koç devlet başkanımız olsaydı olabilecek olan durumdu. gerçi bu sefer de ülkedeki çomar kitleyi eğitmek gerekirdi. bir anda sanata maruz kalınca ne yapacaklarını bilemeyip, günlerce aç kalıp yemek görmüş köpek gibi davranabiliyorlar. köşk falan basmak gibi.
hesabın var mı? giriş yap