• kafayı cama dayayıp dışarıyı izleme ve hayal kurma şarkısı tam olarak. tam bu anın fon müziği olmalı, öyle de yer etmiş kafamda.
  • cennete giderken calan sarki, o sirada son bir kez dunyaya bakiyor olursunuz ama aglayamazsiniz.
  • bittiğinde, dinlediğiniz yerin karşısına bir kamera bırakılmasını ve o kameranın sizin az önce şarkıyı dinlediğiniz yeri terk eden vücudunuzun bulanıklaşarak kaybolma anını çekip kafanızdaki klibi tamamlamasını dileten şarkıdır.
  • normalde cevreme coldplay' i tanitmak icin bir suru sarki oneririm. ama bu sarkiyi kimse bilmesin istiyorum. oyle bir icine cekiyor ki insani, o anda neyiniz var neyiniz yok unutuyorsunuz.
  • bence coldplayin en iyi şarkısıdır. bir şarkı insanı bulunduğu ortamdan bu kadar soyutlayabilir mi? resmen hipnotize ediyor. chrisin sesi, o sakinlik, o melodideki dram, umut, heyecan, pişmanlık.
    resmen anlatılmaz yaşanır.
  • hüzünlü ama aynı anda insana garip bir mutluluk veren, sakin, huzurlu, muhteşem şarkı.
    yalnız başınıza oturmuş dinlerken, hele de üzgün bir anınızdaysanız içinizdeki yaraları tedavi eder sanki, hayal kırıklıklarınızı kendine has hüzünlü notaları arasına katıp götürür. içinize huzur dolduğunu hissedersiniz, bir de mutluluk...ama öyle coşkulu bir mutluluk değil; sessiz, vakur bir mutluluk hissi... nerede, hangi şartlarda olursanız olun, kendinizi fon müziği bu şarkı olan bir filmin başrol oyuncusu gibi hissettirir bazen de...
  • coldplay sevenlerin pek bilmediği bir şarkı bu. ama öyle ki, çok bilinmemesi onu daha kıymetli yapıyor sanki. ne kadar az dinlenirse o kadar fazla kıymete binecek hissi var ben de. o yüzden bana özel ve bana ait bir şarkı kalmasını diliyorum. inanılmaz sade, kendiliğinden akan bir şarkı. olympos'un akderesi gibi.
  • "in a bullet proof vest" mısrasını o kadar güzel söyler ki chris martin, üzerinize bir battaniye çekilmiş gibi hisseder, kafanızı "olsun lan bir dahakine" der gibi yana eğip kaldırırsınız.

    o battaniye kurşun geçirmez yelek gibi olur işte o an...
  • yıllar önce, ve hala, kendi kendime ağzımı yayarak "coldplay'in en güzel şarkısı yhaa" derken aynı zamanda hayatımın en özel şarkısı da olacağını bilmiyordum tabii.

    kendi kendime seviyordum çünkü ödüm kopuyordu birileri için de çok özel olacak, dillere düşecek, 2 günlük sevgililer birbirlerine hediye edip ardından hediye ettikleri kişiden 3 gün sonra ayrılacaklar diye.. bu başlığa da 4526 kere yazı yazıp kenara atıp paylaşmadım hiç.. ama yine de bu şarkıyı özel olarak seven insanları görünce mutlu olmaktan alıkoyamıyorum kendini.

    "ne güzel" diyorum, aynı şarkıyı dinliyoruz ve benzer şeyler düşünüyoruz. hatta bir de şarkımızı kıskanıyoruz..
  • coldplay'in en sevdiğim şarkısı olabilir. hayatın bütün gerçekliğini, tuhaflığını, yaşadığınız bütün acıları ve güzellikleri suratınıza yumuşak yumuşak çarpan bir şarkı bu.

    keşke başımı bu şarkının omzuna yaslayıp ağlayabilseydim ve o da bana sarılıp saçlarımı okşasaydı. yan yana, sessiz sessiz otursaydık gecenin serinliğinde.
hesabın var mı? giriş yap