sela

• bazı çok parlak yazarlar, perşembe akşamı okunan selaya şaşıranlar ve seladan rahatsız olanlar için, bilmiş bilmiş "dalga mı geçiyorsunuz, hep okunur, sizin haberiniz yok" ve "biraz yaşadığınız ülkeyi, kültürünü öğrenin" gibi abuk sabuk yorumlar yapıyor.
  
  ulan sayın yazarlar, böyle bir uygulama hep olmuş olsa, bunun kulaktan kaçması mümkün mü acaba? bir insan bunu duymazdan gelebilir mi? manyak mısınız? idrak mı edemiyorsunuz? perşembe akşamları okunan sela eskiden her yerde yoktu. anadolu'nun sofu kentlerinde, belli başlı bazı ilçelerde, muhitlerde olmuş olabilir. ama her yerde yoktu. yalan mı söylüyor bunca insan? pencereden bakınca gördüğü manzarayı tüm evren sanan insanlarsınız. sıfır akıl yürütme, sıfır muhakeme yeteneği.
  
  istanbul'un göbeğinde yoktu. 2016 darbe geyiğinden sonra deli gibi sela okunduğu dönemden sonra başladı perşembe akşamları okunmaya ve bitmedi, bitemedi. yaşadığım, ziyaret ettiğim başka şehirlerde de yoktu. gayet de yerel bir uygulama. ölüm kalım olunca ve cuma öğlen okunurdu, o kadar.
  
  kaldı ki sela insan elinden çıkmış, dinin esaslarıyla en ufak bir ilgisi olmayan, haliyle dini en ufak bir önemi veya değeri de olmayan bir metindir. dini kendinizi göre özelleştiriyorsunuz, haberiniz yok. şirkin âlâsı işte. bana hava hoş ama bir de en değerli dindar pozlarında cahil cahil ahkam kesilmesini görmek sinir bozucu.
• ey allah'ın resûlu, salat-u selam senin üzerine olsun!
  ey allah'ın habibi, salat-u selam senin üzerine olsun!
  ey allah'ın arşının nuru, salat-u selam senin üzerine olsun!
  ey allah'ın mahlukatının hayırlısı, salat-u selam senin üzerine olsun!
  ey öncekilerin ve sonrakilerin efendisi, salat-u selam senin üzerine olsun!
  hamd alemlerin rabbi olan allah içindir!
  
  neresinden tutulacağı belli olmayan şirk dolu sözlerin camiden okunan versiyonu. hz. peygamberin allah’ın habibi( sevgilisi) falan olduğundan, arşının nuru olduğundan falan bahsediyor ki içler acısı bir durum. bir müslüman bilir ki camiler allah’ındır ve yalnızca o anılır. övgü allah’a dır. ( evet sadece son mısrada bundan bahsetmekte ama övgüler hep hz. peygambere gelmiş diğer mısralarda).
  
  müdessir 3. ayet
  
  yalnız rabbini yücelt, o'nun büyüklüğünden bahset.
• emekteki bir cafe bar..
  gönülde özel bir yeri olan aşkın başladığı yer..
• doğrusu için; (bkz: sala)
• geçen gün emekten geçerken gördüm, hala duruyor olmasına sevindim. eski güzel günler canlandı gözümde, hep orada kalsın, güzel günlerin hatrına..
• şu an da dahil olmak üzere arada bir geceleri okunuyor. dindar olan olmayan çoğu insanın psikolojisinin bozulduğunu duyuyorum etraftan. sela böyle zırt pırt okunacak bir şey değildir. gerçi bu ülkede din ne zaman geleneklere bağlı ezberden çıkıp da gerçekten kutsal kitaba bağlı bir şey olarak algılandı ki?
• inanılır gibi değil.
• sabaha kadar dinleyecegiz heralde mk.
  
  artik bi anlami kalmayan, tüyleri urpertmeyen acaba kim oldu diye düşündürtmeyendir. bokunu cikardiniz cunku mk.
• ota boka okutulmaya baslanmis peygamber ovgusu.
• istanbul gibi metropol bir kentte keyfi biçimde verilendir. normalde kırsalda sela verilir ve ölenin ismi anılırdı ancak kentlerde böyle bir işleyiş yoktu. şu an rejimin sadece toplumu dine boğma hevesi yüzünden keyfi biçimde gün içinde birden çok kez okunmaya başlamıştır. ne ölen kişiyi kimse tanıyor, ne de kimse böyle bir şey talep ediyor. ayrıca burası köy nüfusuna sahip değil çok daha sık ve o yüzden çok yakın cami mesafelerinde sürekli insanlar ölüyor. bu yüzden de olması gerekenden çok daha sık okunuyor. bir istisnayı değil rutini temsil etmye başlıyor bu selalar.
  
  pandemi, ramazan ya da adalet ve kalkınma partisinin beslediği gülencilerin darbesinin yıldönümünde okunanları saymıyorum bile.
  
  kent içerisinde namaz vaktini belirten sela dışındaki selaların zorla okutulduğunu düşünüyorum. ama bilmiyorlar ki milletin ümüğüne çöktükçe millet daha da kaçıyor dinden.
  
  ezan okunurken müziği kapatan insanlar özellikle müzik açıp camiden sıkça gelen sesleri bastırmak ister oldu. çünkü camiden sürekli bir şeyler okunuyor bazen vaazı bile dışarı veriyorlar. eskiden özel olan o ritüel artık rahatızlık veren saygısız bir araca dönüşüyor.
  
  tanım: rejimin elinde baskı aracına dönüştürülmüş dini ritüel.