• şiddet düşkünü değil de şiddete meyilli olması diyelim. narsistik kişilik bozukluğu olması mümkündür bu kişilerde. çocukken göremedikleri sevginin acısını çıkarırlar bir nevi.

    --- spoiler ---

    başkalarının eleştirilerine gelemezler. karşısındakileri kendi istekleri ve amaçları için kullanmayı severler. güç ve sevgide doyumsuz, kendilerini eşi bulunmaz biri olarak görme özellikleri vardır. kimseyle empati kuramazlar. karşısındakilerden onay ve ilgi beklerler. beklentileri karşılanmadığında benlik saygıları sarsılır, kırgınlık ve çökkünlük yaşarlar. kendilerine ilgi göstermeyen, saygı duymayan herkesi küçümserler.
    --- spoiler ---

    https://www.psikolojik.gen.tr/…silik-bozuklugu.html

    aklıma bir isim geliyor ama anladınız siz onu.
  • bir insan düşünün ki çocukluğu boyunca fiziksel ve ruhsal şiddet görmüş sevgiyi hiç tanımamış ki görmediği bir duyguyu nasıl gösterebilirsin

    e bu birey önce kendinden nefret etmiş sonra diğerlerinden. uzmanı olduğu duyguyla devamlı savunma pozisyonunda olup insanlara hayatı dar etmiş.
  • bir insan ne şekilde büyürse, her şeyin normalini öyle zanneder.
    sevgiden yoksun ve sürekli şiddet dolu bir çocukluk geçiren şahsın da şiddete meyilli olması bu yüzdendir.
    üstüne empati kurma becerisi de köreleceğinden toplum ile birlikte yaşama şansı da kalmaz.
  • sadece sevgi yetmez; edep, terbiye, eğitim, sorumluluk, disiplin. onlar olmasa yine eksik kalır bünye. uzun hikaye, birkaç satır ile anlatılamaz. bilimsel analizler yetersiz, ne yazık.
    " şiddet düşkünü" ifadesi , bence , yanlış.

    bu konuda yazacaklarım aklımın içinde volta atsa da kelimelere dökme isteğim sıfır. ne bileyim, belki bıkkınlık, yorgunluk, umutsuzluk. insandan, hayattan yana.
hesabın var mı? giriş yap