shovel knight

• mega man, castlevania ve duck tales gibi klasik nes platform oyunlarından esintiler taşıyan bir retro platform oyunu. gametrailers skoru 9.3. pc versiyonu steam'den temin edilebilir.
• bazı kısımları dark souls'a kafa tutacak derecede insanı çileden çıkartır.
• osx versiyonu da gelmiş hatta terbiyesiz yerlere düşmüş olan datlı platformer.
  
  lakin kendileri çoğu yeni bağımsız piksel grafikli oyun gibi zor, bazı denyo örneklerdeki gibi acımasızca zor değil fakat kaç defa ragequit yaptım sayısını bilmiyorum.^* buna rağmen devam ediyorsam bu oyuna (ki epey de bi achievement var daha oyalar) gayet olmuş demektir.
  
  ayrıca ne hikmetse diğer retro görünümlü yeni oyunlar içinde gerçekten eski bir oyun oynuyormuş havasını en çok verebilen oyun bu oldu, çok elzem değil ama ekstra iyi bişey.
• ekim ayında kutulu olarak satışa sunulacağı açıklanan retro platform. o günlerden esinlenerek bugün yapılmış bir yapımdan ziyade o günlerde yapılmış kayıp bir oyun havası var. benim gibi dinolar için biçilmiş kaftan^*.
  
  kutulu versiyon haberi şerefine oturduk, oynadık.
• kış indirimlerinde kaptığım dünyalar tatlısı oyun. uzun zamandır gözüm üzerindeydi ama parama kıyamıyordum, en sonunda kaptım. çocukluğunun oyunlarına özlem duyanlar için birebir. ayrıca müziklerinin harika olduğunu da belirtmeliyim.
  iki karakterimiz var shovel knight ve plague knight. bunlardan bana kalırsa en op olanı plague knight çünkü platform elementlerini neredeyse minimuma indiriyor. shovel knight zaten esas oğlan. ayrıca oyun speed run a çok müsait. hatta normal oynamak yerine speed run yapmak çok daha kolay diyebilirim.
  ayrıca oyunun geliştiricilerinin çok tatlı insanlar olduğunu düşünüyorum. oyunların tamamen bitmiş versiyonlarının neredeyse hiç yayınlanmadığı şu günlerde, bedava dlc ^* yayınlamaları, çok takdir edilesi hareket.
• yatch games tarafından 2014'te piyasaya sürülen plague of shadows ve son olarak specter of darkness dlc'leri çıkmış oyundur.
  hikayesinden anladığım kadarıyla şovalyeler birleşip herseye hukmetmeye calisiyorlar bizim asi abimiz de,hem kacirilan sevdiceğini kurtarmak hem de bu karanlik duzeni yıkmak için bir serüvene atılıyor,zor bir oyun saç baş yoldurtan yerleri var,ama eski oyunların kıvamını yakalamış bi oyun tavsiye ederim.
• tüm karekterler özenle tasarlandığı, bir oturuşta bitirmeye çalışacağınız sevimli oyun.
• başyapıt.
• birçok platformda bulabileceğiniz, çok güzel bir action/platformer oyunu.
  eski tarz grafik sevmeyenler, dakika başı uçurumlardan düşüp ölünce sinirleri bozulanlar bu oyunu oynamasın. oyun gayet eğlenceli bir oynanışı olan, her tur illa ki bir kaç kez öldüğünüz, bir turda ilerleyip, genelde tek vuruşta öldürebildiğiniz canavarları geçip tur sonundaki boss’u öldürüp turu bitirdiğiniz bir yapıya sahip. başlayacak olanlar bunları bilip başlasın. shovel knight,partneri shield knight’ın(sadece bi kalkan taşıyan bir adet kadın şovalye) kaybolmasının ardından yaşadığı diyarlara kötülükler hakim olmaya başlayınca shovel knightımız küreğini alıp baş kötü enchantress ve onun kötü şovalyeler birliğine karşı savaşa gider.
  valla inanmazsınız bu oyunun metascore puanı (pc için) 85. steamde de kullanıcıların ezici bir çoğunluğu bu oyunu beğeniyor.ayrıca “game awards 2014¨te en iyi bağımsız(indie) oyun seçildi.peki bu kadar iyi yapan şey ne bu oyunu? valla dediğim gibi oynaması eğlenceli, oynarken de baya eğlendim. bana göre oyunun iyi ve kötü özelliklerini açıklayacağım şimdi.
  öncelikle oyun gerçekten eski bir oyun gibi tasarlanmış. oyuna girdiğim ilk saniyeden itibaren bunun şaşkınlığını yaşadım. o menu stili, o menunun müzikleri, oyunu ilk açtığınız anda hikayeyi size özet geçişi anları(atarideki power rangers geldi direk aklıma) oyunu size 0 tutorialla başlatması, tek seferde ölen, değdiğiniz zaman canınız giden canavarlar(baya bildiğiniz mario gibiydi, hatta üzerine basmayı denedim de yemedi) ve turun sonunda karşımıza çıkan bosslar(bölüm sonu canavarı). her şeyiyle eski oyunları anımsatıyordu.bu özelliği ile eski oyunlara hasret, atari oyunlarıyla büyümüş ve benzer oyunlara aç olan insanları kendine çekti.
  dediğim gibi, oyun tur tur,her tur sonunda bosslar var. bir turun bossunu kestikten sonra orayı artık temizlemiş sayılıyorsunuz, ve daha ileriki turların kapılarını açmış oluyorsunuz, ama yine de kaçırdığınız hazineler için turu tekrar oynayabiliyorsunuz. bir çok gizli hazine bulunuyor,ben şahsen hepsini bulamadım. mesela müzik notaları buluyorsunuz ve köyünüzdeki müzisyen buldugunuz parçaları size istediğiniz zaman çalıyor, oyuna o müzikle devam ediyorsunuz. gizli silahlar buluyorsunuz, ve istediğiniz zaman bu silahları mana karşılıgında kullanabiliyorsunuz. fireball, 3 saniyelik ölümsüzlük, kazıkların üzerinden geçebilme gibi değişik özellikleriniz var. bunların bir kısmını köyünüzdeki bir satıcıdan, diğerlerini ise bölümlerin içindeki gizli yerlerdeki kasalardan buluyorsunuz(aslında kasadan yine aynı satıcıyı buluyorsunuz ve size o itemi yine de satıyor).köyde küreğinizi ve armorunuzu değişik şekillerde güçlendirebiliyorsunuz, ama öyle çok da aşırı bir şey farkettirmiyor açıkcası.
  oyunu aşşşırı fazla ölmezseniz yaklaşık 8-9 saatte bitirebilirsiniz. eğer oyunun screenshotlarına falan bakıp ” aa ben bu oyunu severim bence yaa” diyorsanız direk alın , kesin seversiniz. “yha eskiden iyiydi bu tarz oyunlar da artık assassin’s creed oynamak istiyorum hacı ” diyosanız bi şans verin, bence seversiniz.” eskiden de sevmezdim zaten ne uğraşacam be” diyorsanız uğraşmayın cidden, uzak durun, o da size bayılmıyor zaten.
  oyuna benim puanım, 8.2
  
  pozitif;
  
  + özlediğim bir konsepte sahip(tur geçip bölüm sonunda boss kesmek)
  +karakterler sevimli
  +müthiş 8 bit müzikler
  + akıcı oynanış
  negatif;
  -açıkçası ölümlerimin %90ı uçurumdan düşüp öldüğüm için oldu,normal dövüşlerde pek bir zorluk yok, bence bosslar da çok zor değil.
• celeste, hollow kight, enter the gungeon vb. indie kategorisindeki oyunlardan sonra aşırı kolay ve kısa geldi.
  
  vaktiyle amiga'da çok oyun oynamış biri olarak sadece yarattığı nostalji hissini sevdim. onun dışında ne konu, ne oynanabilirlik ne de karakter gelişimiyle ilgili tatmin etmedi.
  
  eh dedik bitirdik geçtik.