sigarayı bırakmak

• insanın önce zihninde bırakması durumunda çok kolay, dış etkilerle ise çok zor olan olaydır.
  
  sigaranın zararlarını anlatmakla kişiye sigara bıraktırmak ise genelde ters teper,
  tiryakinin kendisini kahraman gibi hissetmesine sebep olur.
  ama bazen basit bir olay sigarayı kafanızdan silmenizi tetikler
  bir de bakarsınız ki 10 yıl olmuş hiç içmemişsiniz
  hatta canınınız dahi istememiş.
• hemen her sigara içenin bir hikayesi var bu eylemle ilgili. benim de var. ancak önceden belirteyim herkesin hayatı, bünyesi, sigarayla ilişkisi, anlam dünyası vesaire farklı olduğu için burada bu eylemle ilgili yazılanlar biraz da deneyim olarak okunmalı, moral bozmamalı ya da fazla gaza gelinmemeli. her neyse.
  dikkat ederseniz bu eylem dedim entrynin girişinde. hala da yazamıyorum eylemin adını. o kadar travmatik geldi ki bana bu süreç adını bile yazamıyorum. çünkü bir daha bu eylemi gerçekleştireceğimi pek sanmıyorum. zorunlu sağlık halleri dışında. herşeyin bir bedeli var bu bedel de benim için ancak bu zorunlu sağlık halleri içinde ödenebilecek bir bedel çünkü.
  uzun denebilecek bir süre bıraktım. benim gibi ağır tiryakiler için önemli bir deneyim. kendimi motive ettim, gayet güçlüydüm, öyle önemli güzel ya da kötü bir olay da olmadı tekrar başlamama yol açan. sadece aklımdan ne kadar gittiğini zannetsem de sigara hep beynimin bir köşesinde duruyordu. bir anlık gaflet falan da değil. bu düşünce o kadar rahatsız ediciydi ki, her yere benimle geliyordu. tabi uğradığı zamanlar.
  günlerce düşündüm, gaflet değil dedim ya. sonra bir gece sigaranın tadının kötü geleceği, beni öksürteceği (çünkü aralıksız spor yapıyordum ve ciğerlerimin temizlendiğini düşünüyordum) gibi bir umutla camel'dan bir dal aldım ve ağzıma götürdüm. öyle güzeldi ki. hani eski camellar nerede, nerede o günler diyenlerdendim. sanki sigaraya başlayalı henüz 1-2 sene olmuş ve eski camelını tüttüren günlerime döndüm. ama sonraki günler tabi ki o tad kalmadı. ve anladım ki eski camel bir mitmiş. yani yeni başlayınca aynı o tad geliyormuş. ve zaten sonra öyle az az içmedim. aynen devam ettim.
  bu belki de kısa deneyimimimden sonra diyebilirim ki her zararlı şey gibi sigara çok güzel birşey. evet yıkıcı ölçüde zararlı ama güzel işte. bir anti sigara ideolojisi sigaranın aslında boktan birşey olduğunu savunsa da gelin bu kadar sinik, konformist ve yalancı olmayalım. tütün binlerce yıllık tarihi olan birşey ve bedeli bazen ağır olan güzel birşey. bunu idrak ederek bırakana helal olsun da demiyorum. kendisi için iyi (umarım) birşey yapmış olur ve muhtemelen yapmıştır da. ancak bunun tersini kendisine söyleyip motive olanların çoğu bu yalanın büyümesiyle birlikte başlayacaklardır. bu böyle oldu hep bende ve etrafımda. herşeye rağmen yapanı desteklediğim bir eylemdir.
• 28 yıllık naçizane ömrümde; en uzun soluklu olarak oniki (rakamla 12) gün başarabildiğim eylem. en son denemem on gün önceydi ve anca 2.5 gün sürdü.
  birisinin ağzıma biber sürmesi gerekiyor artık.
  bir de olur olmaz birçok dost meclisinde hava atarım; yok efendim çok kararlı adamım ben, vay efendim iradem süper güçlüdür falan filan...
  benden bir bok olmaz yeminle.
  
  bu entry de ekşi itiraf gibi bir şey oldu ya neyse boşver =/
• 40 gündür sigara içmiyorum..
  
  güzel koku alıyomuşun da, yok bilmem yemekler daha lezzetliymiş de, kendini daha enerjik hissediyomuşun da..
  
  siktiret abi..
  
  ben ben boğaza karşı içtiğim tek dal sigaranın tadını hiçbir şeyde alamıyorum..
  
  lanet olsun, doktor "bırak yoksa geberirsin" dedi girdik bu işe..içmeden durabiliyorum ama hayat böyle daha bi boş..sanki anlamsız..depresyon oldum sanki..
  
  edit: uzun süredir doğru düzgün içmiyorum. ayda yılda bir içkili bir masada denk gelirse hayır demiyorum...çok da güzel oluyomuş böle..
• 4 gundur sigara icmedigim icin ne kadar zor oldugunu iliklerime kadar hissettigim hadise.
  
  vapurdan denizden falan zevk aliyorum ama aksam yemeginden sonra sigara icmemek tam bir izdirap. bu yuzden ramazanda birakirim argumanini bir kenara birakip bir an once kurtulmak lazim. canim cok sigara istediginde, yataga yattigimda hirlamadigimi, yatakta harika bir performans serisi tutturdugumu (psikolojikde olsa etkisi buyuk), elimin agzimin temiz koktugunu dusunup mutlu oluyorum.
  
  kisacasi; sapsari dislerimin arasindan cikan siyah dumanlar ve oksurukler esliginde, cocuguma "sigara icme cok lanet bisey" gibi ogutler veren babalardan olmak istemiyorum.
• 20 gün önce bıraktım. bıraktığım günden beri kahvaltıdan öğle yemeğine kadar midem bulanıyor. uzun bir yazı okuyamıyorum. yoğunlaşma ve konsantrasyon problemleri oluştu. ağzımda yaralar çıktı; daha yeni iyileşmeye başladı. ilk günler geceleri uyuyamıyordum bu aralar daha rahatım. sanki hepsi sigaraya tekrar başlamak için ürettiğim bahaneler gibi geliyor ama 10 yıl sigara kullanıp bu bedeni alıştırdıktan sonra sigarasız yaşamak hiç de kolay değil. temmuz sonuna kadar içmeyeceğim. ufak sınırlar koyup onları başarmayı planlıyorum. hayatım boyunca bir daha hiç sigara içmeyeceğim gibi bir cümle kuramam. 20 - 25 temmuz arası kritik günler. atlatırsam ramazan sonuna kadar dayanırım diye düşünüyorum. bakalım. deneyip göreceğiz. nitekim sigarayı bırakmak zor.
• yaklaşık 3,5-4 yıl önce yaptığım akabinde tertemiz ciğerlere ve 10-15 kilo fazlaya sahip olmakla sonuçlanan eylem.
• aci filan cektirmeyen sadece muthis bir sinir yapabilen, yoksunluga katlanmayi kolaylastiracak birseyler varsa cok zorlanmadan atlatilacak donem ve rahat nefes alinan gunlere davetiye... kisinin sadece gercekten istemesiyle alakali olan...
• şu ahir ömrümde en son yapacağım şey.
• inanılanın aksine, sigarayı bıraktığını ilan etmezsen daha da kolaylaşacak olan süreç. gereksiz muhabbetlere girip sigarayı aklına getirmezsen rahat edersin.
  
  (bkz: allen carr)
  (bkz: sigarayı bırakmanın kolay yolu)