• 1993 yilinda cikmistir. a bolt of blazing gold sahanedir kanimca.
  • kapağında bulutların arasından sızan güneş ışığı vardı zannımca tabiki bir niklas sundin tasarımı.en iyi şarkısı through ebony archways parçasıydı.
  • dark tranquillity nin sonradan gelecek olan the gallery ve the minds ı pek benzemeyen albümü..albümdeki şarkılar ağır bir havaya sahiptir..hızlı ve sert değildir..clean ve female vocalle desteklenmiştir..ayrıca sonradan of chaos and eternal night ep siyle birleştirilerek tekrar basılmıştır..
  • evet albüm cidden ağır ilerleyen bir yapıda. the gallery veya the minds i ile kesinlikle karşılaştıralamaz.genel olarak bakıldığında, çok süper şarkılar barındıran, ama bi taraftan da "aha açayım da şu bu şarkıyı dinleyeyim" denilmeyecek şarkılar da barındıran orta halli bir albüm.
    böyle bir albüm olmasında bir çok etken var bence. birincisi anders friden'in, o zamanlar bom bok olan vokal kabiliyeti. çoğu şarkıya uymuyor, uysa da hava veremiyor, ruhlara dokunamıyor falan filan. (ne demek istediğimi, ikinci albümden sonra mikael stanne'nin vokaliyle tanışanlar muhakkak anlamıştır).
    ikinci etken sanırım grup elemanlarının bu albüm çıkarıldığında yaş ortalamarının 18 oluşu. tecrübesizlik, neyin nerede tam olarak kullanılacağının bilinmemesi (ha bende bilmiyorum tam olarak, ama "ha bu güzel, bu değil" diyebiliyorum. hatta böyle diyerek "sen daha iyisini yap o zaman ulan bodur!" diyenlere karşı da önlemimi almış oluyorum bi nebze") bu albümün diğer albümler kadar deli bir albüm olmasını engellemiş. (ki bunu niklas sundin'de bir röportajında belirtmişti)
    ve son etken de elemanlardaki beste yetersizliği. tamam mükemmel besteler, mükemmel riffler, mükemmel melodiler duyabiliyoruz albümün şurasında veya burasında, ama mühim olan bu beste yeteneğini albümün tamamına yaymak değil midir? ancak albümün tamamına yayılınca ortaya the gallery veya the minds i vs. gibi albümler çıkmaz mı? çıkar.
    neyse, yine de içinde barındırdığı nightfall by the shore of time, crimson winds, a bolt of blazing gold, shadow duet, ve alone şarkıları için gayet takdir edilesi bir albümdür.
    ama gerçek dark tranquillity'yi görmek isteyenler bir de the gallery'ye göz atsındır.
  • albümdeki bayan vokaller anna-kajsa avehall tarafından seslendirilmiştir..
  • bu albümle ilgili es geçilen önemli bir mevzu da mikael stanne'nin bazen brutal, çoğunlukla clean vokali ile şarkılarda back vokal (bazen lead) yapmasıdır.
  • dokuzuncu nesil biçare yazar, hoşgelmiş.
  • 2013'de yirminci yılı şerefine remake'inin çıkmasını istediğim, beklediğim albümdür. eminim shadow duet kan akıtır, kemik kırar.
  • dark tranquillity'nin bence açık ara en kötü albümü. elemanların bu albümden sonra the gallery ile atladıkları seviye çok acayip. stanne'nin gitar çalması ve frederik johansson'un yokluğu etkili heralde. mesela lunar strain de in flames'in en zayıf albümüdür ama gene de iyi bir albümdür, skydancer farklı bir şeyler yapmaya çalışılan ama her tarafı dökülen şarkılardan oluşan başarısız bir deneme bence.
hesabın var mı? giriş yap